Bibliografie van Albert Uderzo
• Asterix
• Asterix
• De XII Werken van Asterix
• Hoempa Pa
• Johan Pikbroek
• Robber
• Tanguy en Laverdure (deel 1 t/m 8)
Bibliografie van Jean-Michel Charlier
• "Classic" Tanguy en Laverdure
• Blueberry
• Blueberry: Integrale Editie
• Brice Bolt
• Dan Cooper
• De Avonturen van Buck Danny
• De Avonturen van Tiger Joe
• De Beverpatroelje
• De Complete Beverpatroelje
• De Doodsengel
• De Gringos
• De Jonge Jaren van Blueberry
• De Verhalen van Oom Wim
• Flip Flink
• Geschiedenis in Beeldverhalen
• Jan Kordaat
• Jim Cutlass
• Joris Jasper
• Kim Devils Avonturen
• Robber de Ruige
• Roodbaard
• Roodbaard - De Schrik van de Zeven Zeeën integraal
• Roodbaard - De Schrik van de Zeven Zeeën integraal
• Surcouf
• Tanguy en Laverdure
• Tarawa
DE COMPLETE TANGUY EN LAVERDURE 2
Het Escadrille van de Ooievaars: Gevaar in de Lucht / Spionage en Sabotage / Mirages te Koop


Albert Uderzo + Jean-Michel Charlier • Arboris
172 p. (HC)
1-1

Het spijt ons. Van alle recensenten die Stripspeciaalzaak.be rijk is, zijn wij waarschijnlijk de minst voor de hand liggende optie om deze integrale van Tanguy en Laverdure te bespreken. We kennen eigenlijk niets van deze iconische stripreeks. We hadden die zelfs tot voor kort nog nooit gelezen. Laat staan dat we wisten dat Albert Uderzo, mister Asterix himself, die getekend had! Wij werden immers als kind ooit langdurig ondergedompeld in een bad van verzamelalbums van Robbedoes, Ons Volkske en Kuifje. Dan Cooper, maar vooral Buck Danny en co. waren onze helden, onze vliegende tijgers. Hun albums hebben we verzameld, verslonden en kapot gelezen. Maar de verhalen van Tanguy — hoe spreek je dat in hemelsnaam uit als elfjarige? — en die andere kerel kenden we niet. En later hebben we er ook nooit naar gezocht. Och, wat dwaalden wij!

Uitgeverij Arboris verraste eind vorig jaar Jan en alleman met prachtig vormgegeven integrales van enkele vergeten oudjes. Baard en Kale, De Beverpatroelje en deze Tanguy en Laverdure. Na enkele weken hebben we al de tweede pilotenbundeling in handen. Lekker dik papier, een stevig dossier en drie gebundelde verhalen. En dit voor een scherpe prijs. Dit is af. De vraag blijft echter of het loont om onze duurverdiende centjes in deze opgesmukte oude troep te stoppen. Deze tweede bundeling neemt gelukkig alle twijfel weg. Dit is een duidelijke ja!

Enerzijds zijn er de nostalgische tekeningen. Begin jaren zestig tekende Uderzo iedere week twee platen Hoempa Pa voor het tijdschrift Kuifje, één plaat Asterix én niet minder dan twee platen Tanguy en Laverdure voor het striptijdschrift Pilote. Maar nergens merk je dat de kwaliteit eronder leed. Meer nog, de Fransman vinden wij — en dit vijftig jaar na datum — een absolute revelatie als realistisch tekenaar. Zijn vliegtuigen scheuren het zwerk open, en zijn karakters staan er. Enkel Ernest Laverdure valt grafisch wat uit de toon wegens te expressief en karikaturaal. Aan de andere kant werkt zijn personage wel! Hij is zo over the top dat je het weer gelooft. Die naturel ontbreekt nog steeds bij de houterige Sonny Tuckson. 1-0 dus voor de Fransen.

Terwijl Uderzo zich de pleuris tekende, schreef scenarist Jean-Michel Charlier zijn beste verhalen. Zijn Blueberry, Roodbaard, Flip Flink, De Beverpatroelje,... vormen nog steeds de grondleggers van de klassieke avonturenstrip. Maar als voormalig Sabena-piloot lag zijn hart bij de pilotenstrips. Hij had in die tijd drie luchtvaartseries lopen. Een Amerikaans (Buck Danny), Canadees (Dan Cooper) en een Frans team (Tanguy en Laverdure). Elke serie dreef op een opportunistisch patriotisme, maar de verhalen rond Tanguy en co blijven momenteel (?) wat aan de brave kant. Zo wordt de noodzakelijke vijand niet bij zijn (Russische) naam genoemd. De verhalen blijven ook voorzichtig hangen rond de opleidingscentra van de piloten, en gaan dus over vliegtuigverkoop, spionage en sabotage. Vlot geschreven allemaal, maar de Amerikanen maakten tezelfdertijd het mooie weer in de straat van Malakka. En sorry, dat is spannender. Buck, Tumbler en Sonny herstellen dus de stand: 1-1.

Het blijft dus uitkijken naar de volgende bundeling om te weten wie uiteindelijk het laken naar zich toe zal trekken. Ach, uiteindelijk maakt het ons niet veel uit. De verhalen van Charlier staan er nog steeds, en deze Uderzo is voor ons een echte ontdekking. Laat die Fransoosjes dus maar komen!


Uitgeverij Arboris verraste eind vorig jaar Jan en alleman met prachtig vormgegeven integrales van enkele vergeten oudjes. Baard en Kale, De Beverpatroelje en deze Tanguy en Laverdure. Na enkele weken hebben we al de tweede pilotenbundeling in handen. Lekker dik papier, een stevig dossier en drie gebundelde verhalen. En dit voor een scherpe prijs. Dit is af. De vraag blijft echter of het loont om onze duurverdiende centjes in deze opgesmukte oude troep te stoppen. Deze tweede bundeling neemt gelukkig alle twijfel weg. Dit is een duidelijke ja!

Enerzijds zijn er de nostalgische tekeningen. Begin jaren zestig tekende Uderzo iedere week twee platen Hoempa Pa voor het tijdschrift Kuifje, één plaat Asterix én niet minder dan twee platen Tanguy en Laverdure voor het striptijdschrift Pilote. Maar nergens merk je dat de kwaliteit eronder leed. Meer nog, de Fransman vinden wij — en dit vijftig jaar na datum — een absolute revelatie als realistisch tekenaar. Zijn vliegtuigen scheuren het zwerk open, en zijn karakters staan er. Enkel Ernest Laverdure valt grafisch wat uit de toon wegens te expressief en karikaturaal. Aan de andere kant werkt zijn personage wel! Hij is zo over the top dat je het weer gelooft. Die naturel ontbreekt nog steeds bij de houterige Sonny Tuckson. 1-0 dus voor de Fransen.

Terwijl Uderzo zich de pleuris tekende, schreef scenarist Jean-Michel Charlier zijn beste verhalen. Zijn Blueberry, Roodbaard, Flip Flink, De Beverpatroelje,... vormen nog steeds de grondleggers van de klassieke avonturenstrip. Maar als voormalig Sabena-piloot lag zijn hart bij de pilotenstrips. Hij had in die tijd twee luchtvaartseries lopen. Een Amerikaans (Buck Danny), en een Frans team (Tanguy en Laverdure). Net zoals het Canadees team van Dan Cooper dreven deze series op een opportunistisch patriotisme, maar de verhalen rond Tanguy en co blijven momenteel (?) wat aan de brave kant. Zo wordt de noodzakelijke vijand niet bij zijn (Russische) naam genoemd. De verhalen blijven ook voorzichtig hangen rond de opleidingscentra van de piloten, en gaan dus over vliegtuigverkoop, spionage en sabotage. Vlot geschreven allemaal, maar de Amerikanen maakten tezelfdertijd het mooie weer in de straat van Malakka. En sorry, dat is spannender. Buck, Tumbler en Sonny herstellen dus de stand: 1-1.

Het blijft dus uitkijken naar de volgende bundeling om te weten wie uiteindelijk het laken naar zich toe zal trekken. Ach, uiteindelijk maakt het ons niet veel uit. De verhalen van Charlier staan er nog steeds, en deze Uderzo is voor ons een echte ontdekking. Laat die Fransoosjes dus maar komen!

> WOUTER PORTEMAN — januari 2015