Bibliografie van Luc Brahy
• Climax
• Cognac
• Complot
• De Blauwe Verten
• Imago Mundi
• Levenslijnen
• Missie Osirak
• Oekaze
Bibliografie van Jean-Claude Bartoll
• Antarctica
• De Laatste van de Schoenfelds
• Diamanten
• Een Griekse Tragedie
• Insiders
• Mekong
• Missie Osirak
• Mossad - Special Operations
• MX-22
INSIDERS GENESIS 4
Op Bevel van het Kartel


Luc Brahy + Jean-Claude Bartoll • Dargaud
48 p. (SC)
Klauwend katje

De hoofdreeks Insiders is al enkele albums gevorderd in het tweede seizoen en daarin gaat het Najah Cruz aan het hoofd van een internationaal misdaadsyndicaat op het allerhoogste echelon eigenlijk goed voor de wind. De jonge vrouw komt van ver, van héél ver. Haar voorgeschiedenis past in vier albums, de prequelspin-off Insiders Genesis. Toen heette ze nog Isabel Mendoza en leefde ze in Colombia. Met Op Bevel van het Kartel wordt dat hoofdstuk afgesloten.

Al op jonge leeftijd is Isabels leven verknald. Een schamel bestaan in de sloppenwijken van Medellin, betrokkenheid bij een drugskartel, haar eerste dode op minderjarige leeftijd, misbruik,... er blijft haar niets kwalijks bespaard. Jean-Claude Bartoll stapelt alle mogelijke tegenspoed voor haar op. Kraken en dan weer opbouwen. Zo worden zelfmoordterroristen ook gevormd. Tien jaar later zit drugsbaron Pablo Escobar achter tralies en heeft Isabel een beter bestaan opgebouwd. Nu ja, beter aan de zijde van iemand die zich verrijkt in het drugsmilieu. En haar opleiding in een kamp van revolutionairen maakt van haar een klauwend katje. De climax van dit album legt een pijnlijk drama bloot, eentje meer op de hoop.

Bartoll weet hoe hij een spannende actie- en thrillerstrip moet schrijven, laat daar geen twijfel over bestaan. Insiders bewees zijn succes al en we vinden nog steeds dat reeksen als MX-22, Diamanten of het voortijdig verdwenen Mekong te weinig op de radar kwam van lezers die van het genre houden. Het is entertainment van het betere soort, verhalen waarvan een verfilming een (bescheiden) hit zou opleveren.

Insiders Genesis kon ons met het eerste deel allesbehalve overtuigen, maar gaandeweg won het per album aan bestaansrecht. Ook Luc Brahy's tekenwerk had tijd nodig om tenvolle te rijpen, nu kan hij een goeie evolutie voorleggen. Hij schurkt tegen een Eric Henninot aan en veel portretjes van Isabel doen je af en toe wat langer naar haar turen als pauze voor het razendsnelle tempo van het verhaal.

> DAVID STEENHUYSE — januari 2015