Heb je na het lezen van Batman:Jaar Een de smaak te pakken? Dan is De Lange Halloween het volgende boek voor op je leesstapel!

De Lange Halloween pikt het verhaal een goed halfjaar later weer op na de gebeurtenissen in Jaar Een. De Falcone-maffiafamilie zwaait nog steeds de plak in Gotham en voor hen is dan ook een centrale rol weggelegd in deze whodunnit. En een detectiveverhaal dat is het zeker, een kant van Batman die vaak niet genoeg belicht wordt (he's the world's greatest detective after all). Het dertiendelige verhaal draait rond seriemoordenaar Holiday die, toepasselijk, telkens toeslaat op een (Amerikaanse) feestdag. Een element waar schrijver Jeph Loeb volop mee speelt, gezien het oorpspronkelijk maandelijkse verschijningstempo: het verhaal speelde zich telkens af in dezelfde maand (en feestdag) als de verschijningsdatum van het desbetreffende deeltje. Holiday slaat een eerste keer toe tijdens Halloween en nog tot de volgende Halloween zullen er slachtoffers blijven vallen. Vandaar dus de clevere titel.

De Lange Halloween toont vooral ook de transitie van Batmans tegenstanders van 'gewone' criminelen naar gemaskerde superslechteriken. Het is prachtig om te zien hoe Loeb (bijna) alle verhaallijnen uit Jaar Een weet op te pikken en verder te ontwikkelen tot één vloeiend geheel. De Falcone-familie krijgt een hoofdrol toebedeeld, maar ook alle superschurken die hij ten tonele voert, passen perfect in deze wereld. Waar het emotionele hart van Jaar Een bij Gordon lag, ligt die in De Lange Halloween bij Harvey Dent en zijn tragische transformatie in Two-Face.

Jeph Loeb en Tim Sale waren niet aan hun proefstuk toe in Gotham. Alvorens aan dit epos te werken, maakten ze drie Halloweenspecials (later gebundeld als Haunted Knight), een idee waar ze later op verder gebouwd hebben in De Lange Halloween.

Loeb is een schrijver die zijn verhaal en manier van vertellen moeiteloos aanpast aan zijn tekenaar. Zo werkt Sale het liefst van al met slechts enkele prenten op een pagina (zijn ideaal is drie), en Loeb past zich meesterlijk aan dit tempo aan. Hij geeft Sale de ruimte om de tekeningen te laten ademen en te werken met vaak adembenemende prenten. Loeb construeert een verhaal dat Tim Sale de kans geeft om alles te tekenen wat zijn hartje begeert. Ieder deeltje brengt een nieuwe slechterik uit de lange rogue's gallery van Batman ten tonele. Deze manier van werken zal Loeb in zijn latere carriere nog vele malen herhalen met andere tekenaars (zie ook Hush), maar nooit zo succesvol als met Tim Sale. Samen maakten ze nog verschillende Marvel-verhalen die ook de moeite lonen om op te sporen.

Ook wel leuk om te vermelden: niet alleen de verhaallijn is erg geïnspireerd door het werk van Frank Miller. Ook Sale is duidelijk geïnspireerd door hem. Kijk maar naar zijn 'dode' lijnvoering gekoppeld aan een zwaar (en vaak vlekkerig) schaduwgebruik, iets wat je ook terugvindt in Millers De Terugkeer van de Dark Knight. Gaandeweg zie je Sale meer en meer evolueren naar zijn eigen stijl, al blijven die stijlkenmerken van Miller steeds aanwezig.

De Lange Halloween kende ook nog een vervolg in Dark Victory (1999-2000). Opnieuw volgens hetzelfde, ondertussen vertrouwde principe: een dertiendelige reeks met een seriemoordernaar (ditmaal The Hangman) die toeslaat. In 2004 volgde er nog een laatste vervolg door Loeb en Sale: het ondertussen al door RW Uitgeverij vertaalde Catwoman: Rome Zien en Sterven.

Als je een beetje vertrouwd bent met Christopher Nolans Batman-trilogie zal je tijdens het lezen meteen merken waar hij, voor een deel, zijn mosterd heeft gehaald. Batman Begins is overvloedig beïnvloed door De Lange Halloween (en Jaar Een uiteraard), elementen zie je ook opduiken in The Dark Knight en zelfs in The Dark Knight Rises zie je in Selina Kyle/Catwoman heel wat invloeden doorsijpelen uit, onder andere, Rome Zien en Sterven.