BATMAN: GOTHIC
Klaus Janson + Grant Morrison • RW Uitgeverij
128 p. (HC)
|
|
| Het grote boek van schurkenclichés |
|
|
Oudere maffiosoleiders worden opgejaagd door een figuur uit hun verleden. Ze roepen de hulp in van Batman die aanvankelijk weigert zich voor hen in te spannen... tot hij zich verdiept in de identiteit en de motieven van de moordenaar waardoor een oud pact én een vergeten gewaand feit uit zijn eigen jeugd aan het licht komen.
Gothic, door Klaus Janson en Grant Morrison, dateert al van 1990 en geldt als een Batman-klassieker. Naar onze mening is er wat stof van die status af te blazen want de tekenstijl vinden we behoorlijk passé. De figuren vertonen soms raar verwrongen houdingen of staan erbij als zoutpilaren. De vlakke inkleuring met een beperkt kleurenpalet van enkele basiskleuren, waarbij de blauwe schijn van Batmans mantel in veelvoud terugkomt, verjaagt die indruk niet... integendeel! Met een passender inkleuring had Gothic een werkelijk gothische uitstraling kunnen krijgen, nu is het overwegend kitchgothic.
Wat maakt deze Gothic dan toch de moeite waard? Het verhaal, tiens! Grant Morrison beheerst de cadans voor het opdrijven van het tempo en de hartenklop van de intriges. Die stuwen Batman via enkele indrukwekkende scènes naar een heikele situatie, vastgebonden op een installatie die hem op inventieve wijze om zeep moet brengen. Waarom de slechterik van dienst het resultaat van zijn nijverheid dan niet grinnikend gadeslaat in plaats van Batman de onvermijdelijke kans op een ontsnapping te geven, behoort tot het grote boek van schurkenclichés. "Leuke poging", prevelt Batman achteraf, maar de werkelijke confrontatie volgt daarna. |
|
| > DAVID STEENHUYSE — december 2014 |
