HET MIRAKEL VAN VIERVES
Inne Haine • Oogachtend 144 p. (HC)
|
|
Burlend nieuw geluid |
|
Vierves-sur-Hayne, zijn steile straatjes, zijn lieflijke bossen, zijn wonderhert. Het zou er op toeristische welkomstborden langs de invalswegen kunnen staan. De burgemeester en horeca spinnen al jaren garen bij het mirakelverhaal dat zelfs de internationale pers haalde: een hedendaagse mix van de zwangerschap van Onze-Lieve-Vrouw en het hert van Sint-Hubert. De ietwat simpele Suzanne had een kinderwens, maar geen vent en bezocht daarom het 'hertenbed', een hunebed in het bos, waarvan gezegd wordt dat het onvruchtbaarheid geneest. Omdat ze zich ontfermde over een verweesd hertje, dat ze Gérard noemt, werd zij op het hertenbed bedankt door Sint-Antonius. Waarna zij later zwanger bleek te zijn (dat krijg je nu van dankbare heiligen). Niettemin: Onbevlekte Ontvangenis! Mirakel! En de beste toeristenval die een slaperig Waals dorpje zich maar kan dromen. Bezoekers stromen toe om een glimp op te vangen van het wonderhert Gérard. Het dorpje organiseert zelfs een jaarlijkse prijs voor wie de elke winter afgeworpen geweistangen van Gérard kan vinden. Maar de toeristenhandel komt op de Ardeense helling te staan wanneer Gérard opgejaagd wordt in een stangenjacht door de jongens Arnaud en Laurent en aangereden door dorpsbewoner François. Dit geheim houden en het hert toch nog zichtbaar laten voor de toeristen vergt het uiterste van François en zijn vrouw Josiane, uitbaters van een souvenirshop. Op de avond van de prijskamp komt het spel uit. Zelfs het mirakel blijft niet overeind. Halfweg het verhaal komt boswachter Bernard op de proppen, die samen met de burgemeester ook nog een bronstige rol speelde in het toch niet zo miraculeuze mirakel van Vierves. Say no more! Nudge nudge.
In een knappe opvolging van flashbacks en flashforwards, afgewisseld met informatieve knipsels, spreekbeurt of toeristenfolder, vindt de lezer gaandeweg uit hoe de vork in de steel zit en wat de relaties tussen de diverse personages in werkelijkheid zijn. Verteller Arnaud zelf heeft echter niets in de gaten.
De ingenieuze structuur en magisch-realistische flitsen vol symboliek maken van dit boek al zelf een half mirakel. De geboorte van dit (uitgezonderd een paar spelfoutjes) onbevlekte debuut van de in 2011 op Sint-Lukas afgestudeerde zevenentwintigjarige Leuvense Inne Haine is al helemaal een mirakel omdat vrouwelijke stripauteurs niet dik gezaaid zijn. Haine deed het idee voor dit verhaal op tijdens een stripworkshop in het Naamse Vierves-sur-Viroin, een van "les plus beaux villages de Wallonie" en ook zonder herten een bezoek waard. Een knipoog naar haar eigen naam maakte er het fictieve Vierves-sur-Hayne van.
Met Haine verwelkomen we een fris, nieuw geluid (heel anders dan burlende herten) met een heldere, haast kinderlijke manier van tekenen, met warme en volle vormen en kleuren, en met oog voor de outline van een plot. Geen zware kost, maar een hertenragout ligt dan ook zelden zwaar op de maag. |
|
> KOEN DRIESSENS — oktober 2014 |