Bibliografie van Jirô Taniguchi
• De Tedere Jaren
• De Wachters van het Louvre
• De Wandelaar
• De Wandelende Man
• Een Dierentuin in de Winter
• Een Stralende Hemel
• Furari
• Herinneringen
• Het Dagboek van Mijn Vader
• Mijn Jaar
DE MAGISCHE BERG 


Jirô Taniguchi • Casterman
72 p. (HC)
De Europese gedachte
Omdat zijn moeder naar het ziekenhuis moet voor een zware operatie, logeren Ken-ichi en zijn zusje bij hun grootouders in Tottori. Het stadje ligt aan de voet van een berg waarop vroeger een kasteel stond. De ruïnes ervan zijn het ideale speelterrein voor de plaatselijke jeugd, maar de tunnels die onder de vervallen stenen muren lopen, vermijden de kinderen angstvallig. Volgens een legende zou daar een oude heks wonen. Ken-ichi, die al eerder zijn vader verloor, maakt zich echter meer zorgen over zijn moeder. Een ontmoeting met een salamander geeft hem opnieuw hoop.

Hoewel hij al een paar keer een prijs won op het stripfestival van Angoulême, is het werk van Jirô Taniguchi in ons taalgebied nauwelijks bekend. Nochtans leunt zijn sobere, verzorgde tekenstijl dichter aan bij de Europese traditie dan bij die van zijn Japanse collega’s. En met zijn zeer menselijke en ingetogen verhalen kunnen zijn albums zo in de collectie Vrije Vlucht. Een verhaaltje in de bundel Japan buiten beschouwing gelaten, maakt Taniguchi met De Magische Berg eindelijk zijn debuut in het Nederlands. Een bijzondere strip, want de auteur tekende het speciaal voor de Europese markt: een album volledig in kleur, met een harde kaft en in groot formaat.

De Magische Berg begint zoals zijn andere strips. Ook nu weer ademt het verhaal de sfeer uit van de films van Yasujiro Ozu. Een gezapig tempo, weinig actie, maar met veel aandacht voor emoties en intermenselijke relaties. Maar gaandeweg gaat Taniguchi een andere weg bewandelen. Vanaf het moment dat de pratende salamander opduikt, krijgt De Magische Berg meer de allure van een modern sprookje in de stijl van de tekenfilms van zijn landgenoot Hayao Miyazaki (Princess Mononoke, Spirited Away).

Als vanouds is het tekenwerk uiterst verzorgd. Het enige minpunt is eigenlijk dat hij in elke strip dezelfde gezichten tekent, maar de decors zijn weer piekfijn in orde. Veel research hoefde Taniguchi hiervoor niet te doen. Hij werd geboren in Tottori en kent de streek daarom als zijn broekzak. Naar het einde van de strip toe sluipen er ook invloeden van Mœbius binnen. Geen verrassing, want Taniguchi ontdekte de Europese strip onder meer dankzij hem en tekende bovendien een album (Icarus) op scenario van het alter ego van Jean Giraud.

De Magische Berg is een mooi album zonder meer, maar haalt toch lang niet het niveau van een groot deel van zijn vroegere werk. Daarvoor is het verhaal wat te weinig gelaagd en te voorspelbaar. Wij hopen dus op vertalingen van pakweg Chichi no Koyomi (Le Journal de Mon Père), het bergbeklimmersepos Kami no Sanrei (Le Sommet des Dieux) en vooral Haruka na Machi he (Quartier Lointain), dat trouwens verfilmd wordt. Momenteel werkt Taniguchi aan een strip op scenario van Jean David Morvan die in 2008 bij Dargaud moet verschijnen.
> JEROEN FRANçOIS — oktober 2007