Deze afgeleide van Batman brengt een oorspronkelijk voor de Batman-tekenfilmserie gecreëerd nevenpersonage voor het voetlicht. In dit eerste deel komen we te weten hoe de springerige jongedame Harley Quinn past in het Batman-universum. En dat begint met een liefde voor een patiënt die ze als psychologe in Arkham Asylum behandelt: de Joker. Haar liefde voor hem is niet geheel wederzijds en dat drijft haar eventjes naar de zijde van Two-Face voordat ze besluit op haar eentje een misdaadgenootschap op te richten. Een amusante auditie voor handlangers hoort hierbij. Het maakt er haar niet minder gestoord op. Op dat gebied kan ze zich spiegelen aan de immer grijnzende psychopaat die ze liefkozend "poepie" noemt. Nu weten we trouwens ook hoe de Joker er telkens in slaagt uit Arkham Asylum te ontsnappen.

Deel 1 bundelt de eerste vier hoofdstukken van de lopende reeks die getekend is door Terry Dodson, gekend van het softerotische Dromen. Dodsons tekenstijl is eenvoudiger dan de retrobenadering die hij voor Dromen hanteerde. Harley Quinn sluit meer aan bij de kinderlijk ogende tekenfilmserie. De sexy uitstraling en alle rondingen op de juiste plaats verduidelijken dat wij toch tot het juiste publiek horen, maar de aanpak is minder verheven dan de duistere Batman-verhalen die RW Uitgeverij al uitgaf. Dit is gewoon amusement zonder meer.

Er is ook een special opgenomen van Yvel Quichet op scenario van Paul Dini die het personage oorspronkelijk bedacht. De tekeningen zijn eveneens semikarikaturaal en het verhaal is prettig om te lezen. We vragen ons alleen af of er iets is misgelopen bij het drukken van dit kortverhaal want alle zwarte inkt schemert lichtjes terwijl de tekst scherp is. Jammer.