Bibliografie van Clément Oubrerie
• Aya uit Yopougon
• Het Noorderlicht - Het Gouden Kompas
• Zazie in de Metro
PABLO 3
Matisse


Clément Oubrerie + Julie Birmant • Blloan
84 p. (HC)
Reality soap

Een van Anthony Hopkins' favoriete rollen was die van Pablo Picasso in de biopic Surviving Picasso (1996) omdat hij zich eens ongeremd kon uitleven na het vertolken van stijve personages in The Remains of the Day en Shadowlands. Hopkins zette Picasso neer als een passionele en bijwijlen gewelddadige flierefluiter. De film focuste zich in het bijzonder op zijn relatie met Françoise Gilot, de enige vrouw in zijn leven die hem de baas kon. De stripreeks Pablo schuift een andere vrouw naar voor: Fernande Olivier. Zij ontmoette Picasso in 1904 (zijn kubistische periode), torste al een zwaar verleden met zich mee en kreeg nog eens zoveel extra te verduren bij een hyperjaloerse en obsessionele Picasso. Ondanks Picasso's aanzoeken weigerde ze met hem te trouwen. Dit is ook het verhaal van een verzengende liefde, met tegenslagen die een klassiek gezinsgeluk ondermijnen. In dit voorlaatste deel reizen we met het koppel mee naar Picasso's thuisland Spanje en zitten we op de eerste rij om zijn rivaliteit met Henri Matisse mee te beleven. Als reality soap kan dit nogal tellen.

De luchtige tekenstijl van Clément Oubrerie heeft zijn voor- en nadelen. Enerzijds slaat de strip een vrolijke toon aan waarbij we Picasso constant blijven zien als iemand die met een naïeve, haast kinderlijke verwondering de wereld om zich heen aanschouwt. Zijn onheuse gedrag is hierbij makkelijker te vergeven. Tegelijk zet deze stijl het dramatisch gewicht op losse schroeven. Dat viel ook al op te merken over zijn andere reeks Aya van Yopougon. Het is allemaal zo erg niet, bedenk je je. En dan rijst de vraag of Pablo zich nu eigenlijk op de mens of op het personage toespitst. Duidelijk het tweede.

Pablo is niet te catalogeren in het vakje biografische strips waar er al te veel hoogdravende prullen van zijn gemaakt, maar wel in de schuif geromantiseerde verhalen... Met nadruk een verhààl, en geen droge opsomming van datums, namen en feiten. Voor een beter inzicht in de kunstenaar zijn andere œuvres aangewezen. Wij houden het bij deze prettige stripvertelling.

> DAVID STEENHUYSE — mei 2014