Om zijn broer vrij te krijgen, dringt Takeo met de jonge krijgster Sun-Arashi en de dikke naamloze monnik het fort van Tanabe binnen. Ze denken er een schat te vinden, maar eigenlijk zoekt Sun alleen maar een bundeltje papier. Ze verraadt daarna onze held die ternauwernood kan ontsnappen en vervolgens op de hielen wordt gezeten door de soldaten van Tanabe. Nog wat zorgen erbij dus, na de troubles met zijn gevangengenomen broer, de raadselachtige verdwijning van zijn lief Sayuri en de jacht die een van de Zusters van de Schaduw op hen maakt!

Net als wij ons de stierlijke verveling bij het lezen van de eerste cyclus (delen 1-4) zullen blijven herinneren, zal ons bijblijven hoe de tweede verhaallijn (albums 5 en 6) Samoerai tot een van onze lievelingsreeksen bombardeerde. Het was alsof een juk van de schouders van de makers was gevallen. Scenarist Jean-François Di Giorgio mengde complexloos een evenwichtige verhaallijn met actie en zelfrelativerende humor, terwijl Frédéric Genêt een haast unieke stijl ontwikkelde. De westerse sérieux wisselde hij karig met oosterse manga/anime-invloeden in bepaalde gelaatsuitdrukkingen (kijk maar eens naar het gezicht van Takeo als hij een stamp in zijn maag krijgt van een oud vrouwtje of naar Akio als hij zich kwaad maakt omdat de monnik alle vis heeft opgegeten). Ons deed zijn lekkere mengelmoes vaak aan Osamu Tezuka denken en dat wil wat zeggen.

In deel 7 gingen beide heren op hun elan verder. Er gebeurde veel. Heel veel. Misschien teveel. Maar in dit achtste deel, boordevol actie, wordt alles keurig afgehandeld. Zeer filmisch in beeld gebracht door Gênet, leidt het verhaal ons in een zinderend tempo naar alweer een fameuze cliffhanger. Want — en dat weten we al sinds de eerste delen — Takeo mag dan wel een geweldige vechtmachine zijn, als hij geconfronteerd wordt met de Zusters van de Schaduw is hij gewoon een dikke loser. We kijken dus reikhalzend uit naar zijn volgende vindingrijke ontsnappingspoging en de nieuwe onthullingen uit zijn verleden (de reden van zijn verloren pink, de link met de wrede Ogomo,...) die ons in het negende deel te wachten staan.