"Bolster, wil je mijn leerling worden?" Dat waren de woorden van de legendarische Jager vier jaar geleden, en met een brok in de keel bleven wij achter. We hebben even moeten wachten op dit vierde album in de tweede cyclus van Op Zoek naar de Tijdvogel. Met de prachtige integrale heruitgave van de eerste cyclus van dit sprookjesachtige fantasy-avontuur wist uitgeverij Dargaud ons even zoet te houden. Maar nu mogen we verder lezen.

Inmiddels is de opleiding van Bolster vergevorderd en in de beginscène van dit album zien we hoe hij onverwacht slaagt voor het eindexamen en door de Jager terug de wijde wereld in wordt gestuurd, nu dus als ridder Bolster. We ontmoeten oude bekenden, natuurlijk prinses Mara, haar flamboyante neef Morange, die zijn rust heeft gevonden op de boerderij van de moeder van Bolster, en de jonge Bulrog die er alles aan doet om leerling te worden van zijn held Bolster. Bulrog steelt wat ons betreft de show in dit deel, zijn enthousiasme is aanstekelijk en vermakelijk en ook Bolster kan uiteindelijk niet om hem heen. Vanzelfsprekend draait het dit album ook weer om de strijd tegen de leden van de sekte van de Orde van het Teken die de komst van de god Ramor voorbereiden. Weer moet een erfgenaam van een heksenkoning het ontgelden en onze helden worden heel vuil verraden door een oude vriend.

Op Zoek naar de Tijdvogel is een project van Serge Le Tendre en Régis Loisel. Deze twee meesters draaien aan de knoppen en bouwen het verhaal. Deze prequel op de eerste cyclus zou eerst vier delen tellen, maar de heren hebben besloten er vijf zes uiteindelijk zeven van te maken. Bij het horen van dit nieuws reageerden we eerst sceptisch, bang voor te veel uitgesponnen verhaallijnen. Maar dit album stelt ons gerust, Le Tendre en Loisel maken geen misbruik van het lezerspubliek. De karakters krijgen nu meer diepgang en er is meer ruimte voor een prachtige sfeertekening van alle wonderlijke gewesten waar de avonturen zich afspelen.

Het tekenwerk is sinds twee delen uitbesteed aan Vincent Mallié. Hij veroorzaakt mee ons leesgenot. We weten dat Loisel de supervisie voert over het werk van Mallié en die samenwerking werpt zijn vruchten af. Alles klopt, camerastandpunten, pagina- en scèneopbouw, geen speld tussen te krijgen. En ook nemen wij onze pet af voor Malliés kunst van de verbeelding. Hij weet van de meest lelijke creaturen die de schrijvers bedenken vriendelijke, aaibare figuranten te maken, de slechteriken uitgezonderd natuurlijk.

Ridder Bolster is in dit deel getooid met een woeste baard. Hij oogt als een ruwe bonk, maar zijn hart zit op de juiste plaats. En dat is ook ons gevoel bij dit album, een perfect passend puzzelstukje in deze epische vertelling. We genieten na en zijn weer even verzadigd, maar niet voor al te lang laten we de makers hierbij alvast weten.