Bibliografie van Alejandro Jodorowsky
• Aliot
• Borgia
• Bouncer
• Bouncer
• De Avonturen van Alef-Thau
• De Blanke Lama
• De Incal
• De Metabaronnen
• De Metabaronnen - Castaka
• De Ogen van de Kat
• De Ridders van Heliopolis
• De Technovaders
• De Technovaders
• De Verschrikkelijke Paus
• De Wereld van Alef-Thau
• De Zonen van El Topo
• Diosamante
• Final Incal
• Hannibal Vijf
• Het Gekroonde Hart
• John Diffool
• Juan Solo
• Maankop, de Golventemmer
• Megalex
• Meta-Baron
• Na de Incal
• Ogregod
• Showman Killer
• Verzamelde Werken van Mœbius (deel 8, 10, 11)
VORSTENBLOED 3
Wolven en Koningen


Dongzi Liu + Alejandro Jodorowsky • Glénat (Grafica)
56 p. (HC)
Heavy shit

Macht, misvorming, wraak, seksuele aberraties, familie, passie, dit zijn zowat de stokpaardjes van Alejandro Jodorowsky. Met Vorstenbloed schreef hij een van zijn meest verdorven stripreeksen. Wat dacht je van een koning, Alvar, die een kind verwekte bij zijn eigen dochter? Hun spruit Vaal is een misvormd gedrocht die alleen maar haat voor zijn vader koestert. Om de vrede te bewaren moet hij op zijn twintigste huwen met Mara, de dochter van Alvars rivaal Honim van het naburige koninkrijk. In de jaren die komen bekwaamt Mara zich in de krijgskunst want Vaal zal haar in een gevecht moeten verslaan wil hij haar ontmaagden. Vaal heeft echter andere interesses zodat Alvar zijn troon zonder opvolger ziet. Maar heeft hij niet een kleinzoon, Aram, die hij zelf verwekte en die bij de wolven opgroeide? Alvar ziet een toekomst in die jongen. En zo komt Aram tegenover Mara te staan. Maar wat is Vaal van plan?

Behalve incest krijg je in dit verhaal ook bestialiteit geserveerd. En verder zijn er het gebruikelijke bloedvergieten en de vernederingen (de afwijzing van het verliefde dwergvrouwtje bijvoorbeeld). O ja, dit is Jodorowsky op zijn ziekelijkst, maar de man die zelf het gevolg is van een verkrachting, is in deze context ook wel op zijn best. De in Peking wonende Chinees Dongzi Liu zet alle perverse ideeën van Jodo in sexy beelden om alsof het allemaal normaal, aannemelijk is. Voor je kan doorslikken wat je te verwerken krijgt, zit je alweer een scène verder. Dit laat je niet los. Heavy, but good shit.

> DAVID STEENHUYSE — januari 2014