Door Charax' nederlaag na de Parthische aanval onder leiding van Vahram, die tevoren Rome trouw was, op het Romeinse fort dat onder zijn bevel stond, is hij in ongenade gevallen. Charax hield zich een tijdlang verborgen en besloot zich daarna aan te melden in de gladiatorenschool van Aemlius waar hij zijn beste mannetje staat. En nu wil hij vrijwilligers, voormalige deserteurs, ronselen om een gevaarlijke opdracht in Parthië uit te voeren. Op de slavenmarkt koopt hij nog een voormalig leraar die zich tegen zijn nieuwe meester keerde en een stalknecht wier respectievelijke kennis en "karakter" (zeg maar zijn brute kracht) van pas komen. Je begrijpt het al, Charax komt aan het hoofd te staan van een soort Dirty Dozen die in vijandig gebied een missie uitvoeren. De oorlog tegen de Parthen kwam namelijk niet vanzelf. Maar eerst brengen ze een bezoekje aan Semiramis, een verleidelijke danseres, die spioneerde voor Vahram. Semiramis is een intrgerend nevenpersonage met niet ietsje meer dan je voor mogelijk houdt.

In het oerdegelijk geconstrueerde scenario herken je ontegensprekelijk de meesterhand van Gilles Chaillet die we nog altijd missen sinds zijn verscheiden in 2011. Historische feiten, onbekend bij het publiek, verweeft hij op geloofwaardige manier met fictie. Te allen tijde blijft de nadruk op de plot, de intrige liggen, en die is van uitstekende kwaliteit. Als HBO nog eens om een goed verhaal verlegen zit voor een spannende tv-reeks, presenteer ze dan eens De Schilden van Mars? Of is de interesse voor Romeinse reeksen na Rome en Spartacus geluwd?

Semiramis is het laatste deel van de trilogie. Chaillet had nog het scenario geschreven van een vierde deel en aantekeningen voor het vervolg van de tweede cyclus. Weduwe Chantal Chaillet en Christian Gine zouden een nieuwe en ietwat gespecialiseerde scenarist helpen om deze notities uit te werken tot een volledig verhaal. Gaat het misschien om Didier Convard die van Chaillet afscheid nam in dit album? Alles is nog onder voorbehoud. In elk geval leven Chaillets verhalen voort. Hopelijk niet alleen in onze herinnering.