Kort voordat iemand zijn laatste adem uitblaast, flitst zijn of haar hele leven voorbij. Net dat moment, die hele film, kan door een speciale technologie van de FBI vastgelegd worden. Voor hen komt dat van pas bij onderzoeken naar terrorisme en andere staatsgevaarlijke praktijken. Maar wat als de techniek in verkeerde handen valt? Makkelijk, dan heb je een element om een verhaal mee uit te spitten. Alsof het originele basisidee al niet voldoende was!

Re-Mind 3 is de start van een tweede tweeluik waarbij agent Geb aan een jonge agente wordt gekoppeld om een gezamenlijk onderzoek te voeren. Ondertussen mag McKee naar een unieke locatie voor een bijeenkomst op het allerhoogste niveau. De Bilderberggroep (machtige politici, grootindustriëlen, fiannciers,...) debateert er over de wereldproblematiek. McKee is er om te spreken over terrorisme. Hij kan nog niet vermoeden dat er een dode zal vallen.

Alcantes verhaal is spannend van opbouw. De intrige spint garen uit de originaliteit van het basisgegeven op eenzelfde manier als het fototoestel uit de thriller Thomas Silane. Van Andrea Mutti valt ons de lusteloze tekenstijl tegen. Al zijn personages lijken helse problemen te torsen. De omstandigheden zijn effectief geen lachertje, maar je wordt nu niet bepaald vrolijk van het kijken naar hun tronies die steevast op onweer staan. Maar eigenlijk valt zijn realisme gewoon dik tegen. Er zit weinig animo in, hij lijkt er zich te makkelijk vanaf te willen maken. Jammer, want hierdoor dreigt Re-Mind uit de film van ons leven te sukkelen.