Bibliografie van Olivier Vatine
• 9 Tijgers
• Angela
• Angela
• Aquablue
• Aquablue (deel 1-4)
• Carmen McCallum (deel 1)
• Eerste Keer
• Lanfeust van Troy: Cixi van Troy
• Tao Bang
• Trio Grande
• Wayne Redlake
Bibliografie van Stefan Wul
• Het Universum van Stefan Wul: Enorme Angst
• Het Universum van Stefan Wul: Valstrik op Zarkass
HET UNIVERSUM VAN STEFAN WUL: NIOURK 1
Het Donkere Kind


Olivier Vatine + Stefan Wul • Dark Dragon Books
56 p. (HC & SC)
Geplunderde sf-klassieker ontstoft

We zijn enkele eeuwen verder op onze aardkloot, en we zijn onze wereld nog steeds naar de vaantjes aan het helpen. Ook nu nog wordt er radioactief afval in de oceanen gedumpt. Maar we zijn gelukkig geen 1957 meer. Vandaag hebben we gigantische, gemuteerde octopussen gekweekt en opgeleid die ons helpen de vatten te stockeren. Toch leuk hoe zo'n immens dier de mens kan helpen! Eeuwen later is de ooit superieure mens na een nucleaire ramp afgegleden tot een oermens. Schaarse overlevenden proberen zich aan te sluiten bij de sterkste stammen. En zo gebeurt het dat een zwart kind ronddoolt bij de stam van Thoz. Als de oude tovenaar van de groep het vervloekte kind ter dood veroordeelt, vlucht de jongen naar Niourk, de stad van de goden.

De Franse sf-klassieker Niourk was een van de bestsellers van eind jaren 1950. De hele wereld droeg toen de auteur, de Fransman Stefan Wul, op handen. Ondermeer de 3M's, Mœbius, Jean-Claude Mezières (Ravian) en Hayao Miyazaki (Nausicäa) haalden nadien flink wat mosterd uit Wuls œuvre. De vijftigste verjaardag van dit boek was voor de Franse uitgeverij Ankama dan ook de aanleiding om 's mans werk terug onder de aandacht te brengen. Al vlug schaarden mooie namen zoals Olivier Vatine, Valérie Mangin, Jean David Morvan, Denis Lapière, Mathieu Reynès, Yann en Alberto Varanda zich achter het project.

Eerlijkheidshalve zei de naam Stefan Wul en diens werk Niourk ons helemaal nietss — je mag ons nu stenigen. Maar net dat bood ons de kans om de strip op zijn actuele waarde te beoordelen. En Niourk, New York dus, moet inderdaad een echte klassieker (geweest) zijn in het postapocalyptische genre. Zelden hebben we een verhaal gelezen waarin we zoveel ideeën tot hele verhaallijnen herkennen in andere strips of films. Dat maakt dat de strip wat lijdt onder een déjà vu- en lu-gevoel. Tekenaar en scenarist Vatine trekt zich daar gelukkig geen bal van aan. Hij heeft er overduidelijk zin in en roept in zijn platen het waw-gevoel weer op dat we hadden bij zijn bijdrage aan Aquablue. Zonder zwanzen is dit Vatines beste werk sinds jaren.

Niourk is een beloftevolle start van een mooi uitgeven collectie rond een pionier in het sf--genre. Laat ze maar komen!

> WOUTER PORTEMAN — mei 2013