Deze strip is door Typex in opdracht van het onlangs heropende Amsterdamse Rijksmuseum gemaakt, maar Typex' Rembrandt is verre van een inspiratieloze opsomming van de belangrijkste feiten uit Rembrandts bestaan. We zijn onder de indruk van het resultaat van tweeënhalf jaar lang aan de tekentafel te vertoeven.

Rembrandt was naar verluidt een zwijgzaam man en om het gebruik van voice-overs te vermijden, is elk hoofdstuk gewijd aan de relatie tussen hem en een persoon die van belang is geweest in zijn leven. Dat leven is dankbaar bronmateriaal voor een klassieke hagiografie. De geniale kunstschilder had onder andere steeds geld tekort door zijn koopverslaving, verloor drie kinderen vlak na de geboorte en had drie belangrijke liefdesrelaties die niet gespaard bleven van kommer en kwel. Toch is het uiteindelijk een beeldroman geworden waarin Typex zich nogal wat creatieve vrijheden permitteerde. Hij creëerde zijn eigen waarheid van dit leven om een interessantere, meer poëtische vertelling te presenteren. Daarbij laat Typex vaak belangrijke info weg. De auteur heeft blijkbaar een afkeer voor uitleggerige verhalen en vindt niet dat je alles moet begrijpen. Zo zijn we voor het hoofdstuk over Geertje het internet op gegaan om het einde van dat hoofdstuk te begrijpen. Tijdens en na het lezen kregen we wel vaker zin om zijn schilderwerken te bekijken en wat meer info op te zoeken. Dit boek zal bij allicht veel lezers een grotere interesse wekken naar 's mans leven en werk.

Maar we werden ook gewillig meegesleept met de fascinerende geschiedenis. Typex heeft een mens van vlees en bloed op papier gezet. Zelfs al had er nooit een Rembrandt bestaan, dan hadden we hier volop van genoten.

Wat kan die Typex trouwens mooi tekenen! Het begint al bij de cover, hoe de hoofdfiguur je aankijkt, wat een vakmanschap. De zwierige tekenstijl en de toegepaste inkleuring verwijst naar Rembrandts werk waardoor de sfeer van de zeventiende eeuw meesterlijk tevoorschijn wordt getoverd. Het ganse boek is van voor tot achter een aaneenschakeling van grafische hoogstandjes waarbij er vaak wordt gespeeld met de bladschikking. We houden er wel van als een tekenaar de eindeloze mogelijkheden van het stripmedium verkent zonder dat dit kunstmatig overkomt.

De bibliofiel in ons had dit graag als een mooie hardcover gezien, maar het moet gezegd: het is een mooie uitgave met kwalitatief dik papier. Leuke vondst is ook dat er af en toe scheuren en plooitjes op de bladzijden gedrukt staan en zelfs een leeslint is meegedrukt.

Typex' Rembrandt kan men nu al als een klassieker bestempelen want we garanderen je dat het over tientallen jaren met evenveel enthousiasme gelezen zal worden. Mooi!