Door een ongeluk met een kookfornuisje gaat een boot in vlammen op. Pech voor het verzet want die boot kwam hen van pas. Donkersloot, Vandervelden en de jonge Stef, die voor het eerst mee mag op een missie, gaan een nieuwe boot kopen bij een aantrekkelijke dame. Bij de terugkeer op het water houdt een Duitse patrouille hen tegen. En dan loopt het mis... goed mis! Donkersloot kan weer eens zijn temperament niet de baas. Het komt tot een vuurgevecht waarbij een luitenant brutaal door het hoofd wordt geschoten. Op één soldaat na overleeft geen enkele Duitser de confrontatie. De moffen laten het hier niet bij. Er volgt een strafexpeditie naar het dorpje Klindert. Onschuldige dorpelingen dreigen geëxecuteerd te worden. Het verzet komt ijlings tussenbeide en het komt alweer tot een bloedbad. Om de aanslag op de Duitsers te camoufleren als een ongeluk met hun vrachtwagen moeten de Nederlanders naar het kasteel van Breda... naar het hol van de leeuw.

Hoewel in dit verhaal goed versus kwaad scherper wordt gesteld, kunnen we weinig sympathie opbrengen voor de dikwijls dwaze risico's die Donkersloot neemt. Dit keer moet hij daarvoor boeten, hij is er zich van bewust dat hij onschuldige levens in de waagschaal werpt door zijn eigen schuld. Op die manier speelt scenarist Rob van Bavel een psychologisch spel met je. Is Donkersloot nu een dappere verzetsheld of een psychopaat die te ver gaat? Omdat van Bavel nog liever een avonturen- of actieverhaal presenteert, ontbreekt het in dit vierde album niet aan de nodige spanning. Van zodra de als Duitse soldaten vermomde verzetslieden het kasteel van Breda binnenrijden, roepen de scènes herinneringen op aan die fantastische Lee Marvin-film The Dirty Dozen.

Met Fred de Heij heeft van Bavel een ideale partner in crime gevonden. De brutaliteit van het verhaal kan de tekenaar de baas met zijn trashy realisme. Ook de inkleuring is nog net groezelig, maar wel zo realistisch dat er niet automatisch wordt gegrepen naar een palet van overwegend groene en bruine tinten zoals zo vaak wordt gedaan in films en strips. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog bestond er echt wel kleur, hoor!

In de hardcovereditie op kleiner formaat staan zestien extra pagina's met daarin heel wat extra artwork die voor het stripblad Eppo was bestemd. Helemaal interessant zijn de uiteenzettingen over de keuzes die Rob van Bavel voor het scenario diende te maken. De structuur van zijn verhaal wint daardoor aan logica.