MECCANO 4
De Ruwe Gids
Hanco Kolk • Uitgeverij De Harmonie / Bries
160 p. (SC)
|
|
| Mondiale klasse |
|
Zes Engelstalige comicdeeltjes van het vierde en laatste deel van Meccano verschenen tussen januari 2006 en mei 2007 bij Bries. Zes hoofdstukken in zwart-wit met extra's. En dan was het aftellen tot de integrale, ingekleurde en lichtjes herschreven editie, inmiddels bij een nieuwe uitgever na de eerste drie delen, nu bij het Nederlandse Uitgeverij De Harmonie en het Vlaamse Bries. Naast een nieuw albumformaat is ook de fenomenale inkleuring van ditmaal Marloes Dekkers een pakkend verschil.
De Ruwe Gids vertelt het verhaal van verschillende personages die allen op een moment hetzelfde verhaal leiden. Een ex-miss, werkzaam in een relatiebureau, die maar moeilijk de navelstreng met haar dochter kan doorknippen — en dat mag je vrij letterlijk opvatten. Een dochter die vrij wil zijn en zelf de liefde wil vinden. Een verliefde klant die telkens een kans mist om zijn liefde te verklaren. Een schizofrene immigrant die in zijn geest vijf anderen moet dulden nadat hij ze heeft opgevreten in de container die hem illegaal in Meccano bracht. En een Arabische taxichauffeur die de liefde van zijn leven beleeft. Is de liefde niet overduidelijk het hoofdonderwerp van De Ruwe Gids? Niet alleen, wij vinden dat het eerder de waanzin is. Het primaire gevoel dat na een stukgeslagen liefde komt, na de ontgoocheling, na de verbittering, na het bedrog. En in de waanzin toont Hanco Kolk zich van zijn meest expressieve kant. Schreeuwend, moordend, spuitend en stampend geven de personages zich over aan de pruttelende en losbarstende vulkaan die in elk van hen lijkt te schuilen. Enkel de wat naïeve dochter Céline is een rustpunt. Nochtans is zij de aanleiding tot alle waanzin.
De lijnvoering van Kolk is al genoeg geroemd. Dit heeft mondiale klasse. Vaak is het een weglaten van overbodige lijnen om een minimum aan zwierige en virtuoos vloeiende penseellijnen over te houden. Getrokken in één lijn in samenspel met eenzelvig getrokken andere lijnen om klaarheid en onderscheid te scheppen. Geometrie met gevoel. Een beheersing van de waanzin. Een slotdeel dat ons met spijt overmant omdat Meccano nu voorgoed is afgelopen. |
|
| > DAVID STEENHUYSE — oktober 2007 |
