Na de dood van hun vader krijgt Alexandra Baudricourt van haar twee broers Charles en François een jaar de kans om haar te bewijzen op het wijnchâteau dat aan de kinderen is nagelaten. Na die termijn wordt het domein verkocht, en daar zint vooral François op. Diens vrouw Claire is al helemaal niet opgezet met de plotse komst van haar schoonzusje. Terwijl Alexandra zich verdiept in de rijkgevulde geschiedenis van het domein, ruikt ze ook het onfrisse aan de dood van haar vader. In haar ambitie om de Chêne Courbe weer op de (wijn)kaart te zetten, krijgt ze hulp van een befaamde oenoloog die haar bordeauxwijn leert drinken en haar de richting wijst naar een eigen smaak. Uit onverwachtse hoek komt er eveneens een steun en toeverlaat. Maar dan krijgt ze een fikse knauw door kwaad opzet. Ze krijgt het niet zomaar in de schoot geworpen. Bij elk streepje geluk staat er een dikke streep tegenslag tegenover.

Meer dan in het eerste deel heeft Eric Corbeyran lesjes achtergehouden om ons over de Bordeaux-wijnstreek, over het proeven en het verhandelen van wijn te onderhouden. Het is nog maar te zien in welke mate je in dat verhaal wil meestappen. Een beetje interesse voor de wijncultuur is mooi meegenomen. In het andere geval zal je even door de zure druif moeten bijten. De kennis die je onderweg krijgt toegediend, bewijst te gepasten tijde zijn nut. Wij hadden achteraf alvast ontzettend veel trek om een flesje te kraken. We moesten het wel stellen met een Zuid-Afrikaans wijntje... maar 't smaakte ons verdikke!

In maart 2013 verschijnt in het Frans al het derde deel van Châteaux Bordeaux. Hoeveel delen de reeks uiteindelijk zal tellen is nog niet meegeeeld.