Op de dolle rit met detective, esoterie en gulle scheuten humor leren we en passant meer over de jeugd van beide hoofdfiguren. Enerzijds is er de "grote" detective Auguste Dupin die zijn kleine gestalte compenseert met een opzichtige kuif en eventjes geen schot meer ziet in de zaak van de dwerg met de ectoplasma's. Anderzijds hebben we zijn assistente Flora Vernet die het speuren in het bloed heeft zitten... en ook in de familie, zo blijkt uit haar familieband met een van de beroemdste detectives ooit. Flora heeft zich een eigen zaak toegeëigend, het terugvinden van een verloren zakhorloge. Maar wat een banaal onderzoek lijkt, is integendeel een doorbraak voor Dupins zaak.

Schrille kreetjes van bewondering en jolijt vielen ons te beurt. Het hoteldebotel opgebouwde verhaal leidt alsnog naar een volwaardig slot van een eerste tweeluik waarvan er hopelijk nog vele mogen volgen. Voor wie de ernst in het Keltische fantasy-epos De Druïden van dezelfde tekenaar Jacques Lamontagne even wil afwisselen met luchtiger spul is met Aspis aan het beste adres.