Met een kortverhaal in het stripblad Eppo als vingeroefening keerden Eric Heuvel en Martin Lodewijk terug naar de jaren 1930 waarin de avontuurlijke pilote January Jones haar avonturen beleeft. Het basisidee voor het nieuwe, lange verhaal dateert al van 1995. Al die tijd had de drukbezette Lodewijk geen tijd om het verhaal uit te werken terwijl Heuvel enkel met Lodewijk de verhalen wilde maken. In tussentijd creëerde de tekenaar dan maar zelf de avonturenserie Bud Broadway, op ouderwetse (ook voorbijgestreefde) leest geschoeid met alle teksten onder de tekeningen. Daarnaast tekende hij vier albums van Geheim van de Tijd en exploreerde hij het genre van de educatieve, historische strips waarmee hij zijn grootste naam en faam verwierf. Albums als De Ontdekking en De Zoektocht werden alom geprezen en gelauwerd, tot een nominatie voor een Eisner Award toe. En dit jaar kreeg Heuvel eindelijk Nederlands belagrijkste stripprijs, de Stripschapprijs voor zijn gehele œuvre.

Al die tijd zijn we de pittige, ondernemende January Jones niet vergeten. Na een hoteldebotel wagenrace naar Monte Carlo, Indiana Jones-achtige avonturen en een verhaal tijdens een bloeiperiode van Hollywood vinden we January deze keer terug in de Senegalese hoofdstad Dakar waar ze wacht op een wisselstuk voor haar vliegtuig. Haar Nederlandse mecanicien Rik wordt ontvoerd door Spanjaarden die eigenlijk Riks broer Gerrit onder druk willen zetten. Gerrit, bijgenaamd El Toro Blanco (DeWitte Stier), vecht actief mee in de burgeroorlog die Spanje in een bloederige greep houdt. Rik kon nog net een aanwijzing voor January achterlaten zodat zij richting Spanje vliegt. Ze ontmoet er onder meer de schrijver Ernest Hemingway en oude bekende Agent X-1 en raakt nauw betrokken bij de ontwikkelingen in Spanje.

Bij Martin Lodewijk moet het vooruitgaan. Er valt steeds wat te beleven en de achtervolgingen, de actie en de dramatische wendingen volgen elkaar op. Soms zijn overgangen te danken aan 'toevalligheden' en 'geluk' die ons inziens wat te makkelijk of te snel zijn bedacht. O, wat komt het January goed uit dat een slim, zwart weesjongetje even begaafd is als mecanicien om haar vliegtuig te kunnen repareren. De timing bij de executiescène zit ons ook niet lekker. Wie tot drie kan tellen, weet dat er in dat tijdsbestek amper wat te ondernemen valt, laat staan een tank in gang krijgen. En wat Lodewijk niet kon voorzien, is dat de twee laatste albums van Betty & Dodge óók een heldin in Spanje presenteren tijdens de burgeroorlog en mét een tussenkomst van diezelfde Ernest Heminwgway... een ongelukkig toeval, maar verder gaat de vergelijking niet op.

Dergelijke opmerkingen brengen ons echter niet van ons stuk: wat zijn we heden blij dat January Jones terug is en ook nog eens in een verhaal dat knettert van de actie, good old fashioned avontuur (waar er tegenwoordig te weinig van wordt gemaakt in Nederland en Vlaanderen) en een toffe heldin. Hopelijk geeft het ritme in het album de toon aan voor verdere albums in een reeks waar nog veel valt uit te halen.