Merlijn is verdwenen, maar de ene legende ruimt baan voor de andere. In de duistere tijden wordt een kind geboren in het Bretoense Armorica. Het kind is van koning Ban de Béroic. Met zijn pasgeborene ontvlucht hij zijn kasteel. Zijn rivaal, heer Claudas, zet de achtervolging in, de erfgenaam moet dood. Ban verdrinkt en aanroept Merlijn met de smeekbede voor zijn kind te zorgen zoals hij Arthur heeft beschermd. Een dame van het meer dient zich aan om het kind in ontvangst te nemen. Op een goed verborgen plek wordt de wens van Ban gerespecteerd. Fee Viviane ziet erop toe dat het kind in het geheim wordt opgevoed als Galaad, als een jongen voor wie men de werkelijkheid verborgen houdt totdat volgens een profetie de waarheid aan hem zal worden onthuld... De profetie vermeldde niet het geslacht van het kind. Galaad is een meisje. Dit is de geschiedenis van Lancelot.

Deze eerste twee albums van een zoveelste Keltische reeks waar Jean-Luc Istin een patent op heeft (of in feite een eigen collectie bij Soleil), vormen samen een grotendeels afgerond verhaal. Daarin volgen we de jonge Galaad die via confrontaties met onder meer heer Claudas zijn ware achtergrond te weten komt. Het leest als een proloog op verdere avonturen rond Lancelot, de ridder die aan de zijde van koning Arthur vocht en op diens gemalin Guinevere verliefd raakte, althans volgens de populaire mythevorming rond het koningspersonage. In Istins verhaal zou dat dus een lesbische liefde kunnen worden, tenminste als hij die piste bewandelt. Welke richting Istin en vanaf deel 2 coscenarist Olivier Peru (Zombies) nog zullen uitgaan, is dus de vraag. Dat we ons dat nu al afvragen, is een goed teken want dat betekent dat we gespannen bij de les bleven. Lancelots voorgeschiedenis is verrassend origineel waardoor het zich moeiteloos onderscheidt van de vele andere verhalen omtrent koning Arthur en zijn ridders van de ronde tafel.

Ook het werk van tekenares Alexe valt op. We geloven Istin in zijn dankwoord dat zij perfectionistisch is. Tevoren kleurde ze enkele albums in van Verloren Paradijs en wat andere albums bij uitgeverij Soleil. Voor het eveneens door Daedalus vertaalde De Sagen van de Tafelronde 3 tekende ze haar eerste stripverhaal. Met het op vijf delen begrote Lancelot komt ze de grote poort binnen in het striptekengilde.