DUISTERNIS 2 Tifenn
Iko + Christophe Bec • Daedalus 48 p. (HC)
|
|
Pure rock-'n-roll |
|
In onze bespreking van het eerste deel van Duisternis kwamen we zowat superlatieven tekort. De verwachtingen naar dit tweede deel waren dan ook hoog gespannen. Op een haast filmische wijze vordert het verhaal. De kleine Ioen wordt groot en ontwikkelt zich tot een ware vechtmachine. Zijn levensdoel: wraak nemen op de monsters die zijn pleegmoeder omgebracht hebben. Hierdoor evolueert hij naar de man op wie het hele rijk rekent dat kreunt onder de moordende monsters. In dat rijk van koning Kirgräd wacht men ongeduldig op de man die het vuur van de draken kan weerstaan. Maar Ioen krijgt concurrentie van een illustere figuur die op zijn beurt beweert de uitverkoren doder van de monsters te zijn. Kirgräd beloofde bovendien de hand van Tifenn, zijn knappe dochter, aan de meedogenloze krijger. Tifenn ziet de deal echter minder zitten en lijkt al haar hoop te vestigen op Ioen. Wordt vervolgd...
Waren de verwachtingen hoog gespannen, dan worden deze met verve ingelost. Tifenn is opnieuw pure rock-'n-roll dat het beste van alle fantasygenres combineert met een vleugje sciencefiction. Christophe Bec trekt alle registers open en besluit met Duisternis resoluut voor de actie te gaan in tegenstelling tot zijn 'pratende hoofden'-reeks Prometheus. Wreed en luguber is het overheersende gevoel, waarmee de lezer op zijn stoel genageld zit. Iko zet opnieuw ijzersterk tekenwerk neer. Voeg daar de zeer degelijke inkleuring aan toe, en je hebt een topper.
Duisternis scoort op alle vlakken en mag met recht en reden een van de beste fantasyreeksen van het moment worden genoemd. |
|
> JACKY CORNELIS — oktober 2011 |