WOLF 17-20 17: De Jonge Jaren - 20: De Wraak van Wolund
Steven Dupré • Saga Uitgaven 48 p. (SC)
|
|
De laatste |
|
In België is onlangs weer een wolf in het wild opgedoken. Wij signaleren hierbij de publicatie van de laatste twee albums van Duprés debuutserie Wolf. Ze bijten niet. De verschijning is ideaal want van Duprés voorlopige hoogtepunt Midgard ligt net het eerste deel in de winkels.
In De Jonge Jaren komt Wolf te weten hoe hij aan zijn naam is gekomen. Hij blijkt uit een nest wolvenwelpen te komen waarin hij verkeerdelijk terechtkwam nadat wolven de ooievaar hebben opgevreten die de baby vervoerde... Dat hele verhaal moet je dus met een korreltje zout nemen. De bijziende en hardhorige jager Erik vindt 'm in het bos en neemt het joch mee naar het dorp. Zowel hijzelf als zijn niet al te snuggere vrouw aanzien de baby voor een konijn. Ze mesten hem vet met wortels, maar het wolvenjong vult zijn buikje liever met andere konijnen. Alle gekheid op een stokje, voor de opvoeding staan vervolgens anderen in want Wolf moet via een reeks proeven bewijzen dat hij een mens is, wil hij in het dorp blijven en bij het meisje waar hij een oogje op heeft, Alida.
In De Wraak van Wolund gaat het verrassend de ernstige toer op. Dit album is het meest volwassen verhaal in de reeks die soms van onnozelheid en (flauwe) grapjes stijf staat. Die ernst komt er ons inziens enerzijds door de grote afwezigheid van de Tjerk Ramm. Hij verzon een excuus om niet op een queeste mee te moeten gaan. Wolf heeft zichzelf namelijk tot doel gesteld om een authentieke bijl van smid Wolund te verkrijgen en als cadeau aan Alida's vader te schenken... als bruidsschat zodat Wolf met zijn geliefde kan huwen. Anderzijds maakt het verdere verhaalverloop van dit ultieme deel een overgangsalbum van Duprés jonge jaren naar de wereld van de grotere auteurs. Wolund zint op wraak. Hij is de beste smid en wordt door een koning, zijn gemalin en twee etterbakken van prinsen gedwongen om juwelen te smeden. De pezen van zijn knieën zijn doorgesneden zodat hij niet kan vluchten van een eilandje waarop hij gevangen zit. Daar bleef hij wachten op een walkure waar hij verliefd op werd, een onmogelijke liefde. 't Valt voor Wolf niet mee om het vertrouwen te winnen van Wolund, een bijl van hem in handen te krijgen en mee te helpen aan diens wraakzuchtige plannen.
Voor Dupré is Wolf al lang ouwe koek, voor ons blijven het prettige tussendoortjes. En ook al weten we wel dat die echte wolf geen campagneonderdeel van Saga Uitgaven is om deze albums in beperkte oplage te promoten, 't zou toch goed gevonden zijn. |
|
> DAVID STEENHUYSE — augustus 2011 |