Yama, het jonge meisje dat zonder gevaar voor eigen leven een uit de hemel neergedaald zwaard kan hanteren, is naar de metropolis Karelane getrokken. Ze wil er, na de krijgersopleiding van Mel Gibson-lookalike Miklos, Orlant confronteren. Zij gelooft dat de verwoester van haar dorp ook de moordenaar is van haar ouders. Orlant is ondertussen gepromoveerd tot generaal. Als verschoppelinge, die in de miserabele buitenwijken van de stad hokt, is het voor haar geen evidentie om het versterkte fort in de stad te betreden. Weten zij veel dat Yama de vier zwaarden moet verzamelen om een apocalyps te voorkomen! Die is trouwens nog meer voelbaar nakend door de volksverhuizingen die overstromingen teweegbrengen en de dam die Karelane rond de stadsmuren optrekt.

Voor twee albums van zo'n kaliber moet je al wat stripwatertjes hebben doorzwommen. De Glazen Degens mag dan wel een Nederlands- en Franstalig debuut zijn voor de Italiaanse Laura Zuccherini, ze is toch al sinds 1992 actief in het stripvak. Ze tekende onder andere mee aan de fumetti (Italiaanse pulpstrip) Julia, over een criminologe die spannende avonturen beleeft met seriemoordenaars, psychopaten en ander fraais. Enkele delen raakten vertaald. Het moet wel gezegd en benadrukt dat De Glazen Degens er kleurrijker op staat. Er staat geen maat op Zuccheri's verfijning voor decors, kostumering en de fauna en flora. Haar zorg voor architectorale hoogstandjes en zelfs de plattegrond van een megastad is opmerkelijk. Grootse decors in al hun wijdsheid zoals de straten en de muren van de stad Karelane met daarrond de povere paalwoningen waar de burgers op neerkijken, wisselt ze af met besloten interieurs waar het vlechtwerk van de muren of decoratieve schilderwerken gevaarlijk je aandacht stelen. Je kan het soms té goed doen ook.

Kortom: getalenteerd tekenwerk en ook het verhaal, niet wars van alle mogelijke preapocalyptische reeksen, laat het toe om alle registers open te trekken. Al lijkt het ons wel dat er nog grootsere en spectaculaire zaken staan te gebeuren.