JEROME K. JEROME BLOKS 19 Verkeerd verbonden
Alain Dodier • Dupuis (Spotlight) 48 p. (SC)
|
|
Croissantmanga |
|
Halfdronken van de slaap nam Jerome K. Jerome Bloks zijn telefoon op. Jawel, een nieuwe opdracht! Toen de detective aankwam op zijn bureau, werd hij opgewacht door een zwaar mishandeld meisje. In haar hand hield ze 7.500 euro. Het voorschot om die smeerlap van haar stiefvader te mollen. Ontzet gooit Jerome haar buiten. Maar hiermee verloor hij ook de laatste kans om iemands leven te redden!
Alweer enkele albums lang zijn de avonturen van de gast die in zijn eentje verantwoordelijk is voor de revival van de Solex, pure topklasse. Geloofwaardige mysteries die met een slagje en een stootje opgelost worden door een ontwapende speurder die uw beste vriend kon zijn. Sinds Alain Dodier de welverdiende toestemming kreeg om zijn verhaal te vertellen in 56 in plaats van 48 pagina's, komt Jeromes kleine wereldje pas echt tot leven. Door het vermenselijken van de ooit allesbegrijpende vriendin, de bemoederende conciërge en de politiek correcte Marokkaanse kruidenier om de hoek, waait er een frisse wind door de reeks. Dodier gunt zijn hoofdfiguren rust en laat hen soms paginalang niets wezenlijks doen. Met dit album lijkt de voormalige hulppostbode zijn nieuwe techniek tot het uiterste door te drijven.
Net zoals hét album van 2006, Magasin Général, heeft dit eerste deel qua verhaal weinig om het lijf, maar wie maalt er om. Niet toevallig is het hoogtepunt de vijf pagina's tellende woordeloze scène waar onze dromerige Humphrey Bogart de huurmoordenaar schaduwt. Elke beweging, elke nieuwe glimp is een tekening waard. Deze mangatechniek geeft de strip een geweldige dynamiek. Maar in plaats van paginagrote ontploffingen en zwiepende kloppartijen, heb je hier enkel koffieslurpende en croissantdeppende afstandelijke observaties in piepkleine kadertjes. Soms zou je willen dat Dodier net zoals op de cover wat meer grafische hoogstandjes aflevert, maar we gunnen de milde rebel van de stripaxioma's zijn stijl. Jerome K. Jerome Bloks blijft immers een van die zeldzame reeksen die blijft en blijft boeien. |
|
> WOUTER PORTEMAN — september 2006 |