Bibliografie van Stéphane Créty
• Drakenbloed
• Dwergen
• Hannibal Meriadec en de Tranen van Odin
• Star Wars
Bibliografie van Sylvain Cordurié
• De Heren van Cornwall
• Mandragora
• Ravermoon
• Sherlock Holmes & de Necronomicon
• Sherlock Holmes & de Vampiers van Londen
• Sherlock Holmes - Crime Alleys
• Sherlock Holmes - De Kronieken van Moriarty
• Walkure
ACRIBOREA 1-2
1: De Onzekere - 2: De Puinhopen van de Areopaag


Stéphane Créty + Sylvain Cordurié • Silvester
48 p. (HC)
Clean

Van tekenaar Stéphane Créty lanceerde Silvester een paar maanden geleden de geslaagde Drakenbloed-prequel Hannibal Meriadec die we nog beter vonden dan het origineel. Met Sylvain Cordurié, de scenarist van het eveneens uitstekende detective- en horrorgebroed Sherlock Holmes & De Vampiers van Londen, tekende Créty voorheen de vijfdelige sf-reeks Acriborea waarvan nu ineens de eerste twee delen verschijnen.

Acriborea speelt zich af in het verre jaar 2465. De mensheid is op zoek naar een nieuwe planeet om te kunnen overleven. Het zond een expeditie naar een ver sterrenstelsel, op de planeet Acriborea. Na een halve eeuw op deze planeet bereidt de eerste golf kolonisten zich voor op de komst van een tweede golf van maar liefst twaalf miljoen migranten. Daar wordt met aandacht naar uitgekeken... ook door de oorspronkelijke bewoners van de planeet. Maar onder de reeds aanwezige kolonisten roeren terroristen zich. Zij ageren tegen de verplichte Lotsbepaling die bepaalt welke taak een kolonist moet doen op de nieuwe planeet. De regering kan het goed uitleggen, maar het handvol terroristen verkiest de vrijheid om zelf beslissingen te maken. De wrevel uit zich in achtervolgingen, explosies en scènes in de stadsjungle of echte jungle waarin de oorlog in Vietnam zich wel lijkt te herhalen.

Acriborea is ouder dan Hannibal Meriadec. Sindsdien heeft Créty zich duidelijk meer ontwikkeld. Zijn tekenstijl in Acriborea staat anders al wel op een hoog niveau,
itacoalition.org zij het dat het cleaner oogt dan in voornoemde fantasyreeks. Dat cleane past goed bij sf-reeksen met hoogtechnologische wapens, ruimtetuigen en bouwwerken die hoofdzakelijk uit buizen, roosters en platformen bestaan. Het verhaal dendert makkelijk voort en de spanning wordt opgedreven, maar een supertopreeks is Acriborea vooralsnog niet.

> DAVID STEENHUYSE — juli 2011