In het eerste deel beleefde de Belem zijn maiden voyage in het jaar 1896 en brak er aan boord muiterij uit. Deel 2 focust op de twaalfde tocht van de befaamde Franse driemaster in 1902. De afvaart in Le Havre wordt vertraagd door de late komst van een reporter die zal meevaren. De kapitein en de bemanning zien zijn aanwezigheid niet zitten. Voor de rest verloopt de reis naar het Caraïbische Martinique onbezorgd. De mooie havenstad Saint-Pierre is de eindbestemming. Door de wijdvertakte watervoorzieningen en de vele fonteinen wordt het ook wel een tropich Venetië genoemd. De gouverneur, notabelen en andere bewoners zijn terecht fier op hun trotse havenstad. Maar de journalist verneemt dat de vulkaan op het punt van uitbarsten staat. De lokale regering slaat alle waarschuwingen in de wind en onderschat de dreiging. En dan, op 8 mei 1902, barst de vulkaan. De gevolgen zijn apocalyptisch...

Voorafgaand aan het verhaal deelt Jean-Yves Delitte mee dat het verhaal op ware gebeurtenissen is gebaseerd, maar dat het verhaal fictie is. De vulkaanuitbarsting vond werkelijk plaats. De feitelijke gegevens die Delitte hierover verteld zijn historisch correct. Dat maakt het nog interessanter en spannender dan het verhaal nu al is.

Hoewel het verhaal zich voor een groot gedeelte op land afspeelt, zijn de tekeningen van statige schepen en verbluffende havenzichten rijkelijk aanwezig in veelal over de bladspiegel uitgesmeerde verticale en panoramische prenten. Ook dit album is geen miskoop voor scheepvaartliefhebbers, laat staan voor zij die van een geslaagd album houden. Inkleurster Patricia Faucon voegt met haar tropische aquarelpalet een extra dimensie toe aan de gedetailleerde tekeningen van Delitte.