Na amper twee albums zit het erop voor Ronson Inc. Twee delen zijn in dit geval te weinig om de personages of de reeks Ronson Inc. te moeten missen in de toekomst. Minck Oosterveer voelde zich niet helemaal in zijn schik in het westerngenre en kreeg geen gehoor om de setting te veranderen naar de jaren 1940 voor een meer rechttoe rechtaan detectivestrip. Daarna kreeg hij genoeg van de kritiek op de inkleuring van zijn eerste Storm-verhaal en liet die serie ook liever varen ten voordele van nieuwe projecten voor de Amerikaanse markt. We zullen dus voortaan elk Nederlandstalig album van 'm moeten koesteren.

Op zich is er niets verkeerd aan het album Goudeerlijk. Het verhaal viel zelfs beter mee dan het eerste waarin te veel nieuwe personages elkaar voor de voeten liepen. Deze keer is er een verstrengeling van twee verhalen. Een gouddelver brengt zijn buurman om zodat hij diens consessie, waar net goud gevonden is, kan inpikken. Helaas voor hem was een priester getuige van de moord en gaat hij over tot chantage. Dat heeft zo zijn gevolgen die het dorpje Dalbart op zijn kop zetten. Ondertussen wordt het kleine detectivebueau Ronson Inc. ingeschakeld door het Amerikaanse leger om twee deserteurs op te sporen. Het bureautje kent met Jane een nieuwe aanwinst in de gelederen en die extra kracht komt zeker van pas bij de confrontatie met de deserteurs die zich hebben aangesloten bij een grotere bende.

Ronson Inc. had met een focus op minder personages beter kunnen zijn. Toch is duidelijk dat de lesbische Diane met alle aandacht gaat lopen. Dat doet ze niet in het minst door haar lusten te consumeren met een oude bekende. Ook door anderen wordt er stevig van bil gegaan, in die mate zelfs dat Willem Ritstier precies een opgelegd quotum met aantal blote borsten te halen had. Nochtans halen ze niet de vaart uit het verhaal dat er behoorlijk stevig tegenaan gaat. Dit is geen strip voor broekventjes.

Minck Oosterveer mocht dan wel met enige tegenzin dit album heben getekend, dat valt op een paar niet eens te onthouden uitzonderingen na niet te merken aan zijn tekeningen. In het uitwerken van alle hoofden van zijn personages is tijd gekropen, de decors zijn geloofwaardig want zo morsig en vuil horen westerns te zijn. Als je de personages in hun lange jassen ziet wandelen, dan zie je echt dat die jassen gewicht hebben. Ook de inkleuring is trouwens met zorg uitgevoerd.

Concluderend houden we het voor Ronson Inc. op een verdienstelijke prestatie om een goeie, goudeerlijke western te maken.