DE FAMILIE KLIPPER 1-2 : Tommi, Toï en Sandra - 2: Bibi
Marcel Rouffa + Marc Legendre • Bonte (Bonte Magazine) 48 p. (SC)
|
|
Oude liefde |
|
We worden precies oud. We waren ervan overtuigd dat een op zomerkamp met de jeugdbeweging meegenomen familiestripboek van Suske en Wiske onze eerste kennismaking met De Familie Klipper betekende, nu een goeie twintig jaar geleden. We vertikten het toen zelfs om met de jongeren mee buiten te gaan spelen omdat we languit op bed gelegen liever verder lazen, tot grote ontevredenheid van een leidster. Maar na herlezing van de eerste verhalen die nu door Bonte zijn gebundeld, zijn we helemaal confuus. Het was het lange verhaal Bibi dat op ons een grote indruk naliet en dat verhaal stond in een familiestripboek van Kiekeboe dat in de winter van 1990 verscheen. Onze jeugdherinneringen mogen ondertussen dan wel gaten vertonen, maar we zijn nooit vergeten hoe prachtig we De Familie Klipper vonden. Doorheen de jaren hebben we onze stripcollectie spectaculair uitgebreid terwijl herlezingen van oude liefdes steeds schaarser werden. Dan wil zo'n eerste, zelfstandige albumuitgave wel eens helpen om de reeks te herontdekken.
Opgeslorpt door nostalgische gevoelens namen we de albums ter hand en keerden weer helemaal terug in de tijd. In het eerste album staan twee kortere verhalen opgenomen die chronologisch in de juiste volgorde zijn geplaatst hoewel het eerste oorspronkelijk na het tweede verscheen. Toï is een Chinees weesmeisje wiens ouders zijn afgemaakt door soldaten op het Tien An Men-plein. Op een of andere manier is ze in Antwerpen geraakt waar ze in de cel van een immigratiebureau moet overnachten bij gebrek aan een opvangplaats. De tolk Bob trekt zich het lot van Toï aan nadat haar vermeende oom Teng, een louche figuur, haar komt oppikken. Ze wordt hartelijk welkom geheten door Bobs zoontje Tommi en zijn knappe dochter Sandra. Bobs instinct laat hem een vrouwenhandel en adoptiecircuit oprollen. In het tweede verhaal vinden we het viertal terug in de Marrokaanse bergen waar Tommi en Toï verloren raken. Alles komt uiteraard tot een goed einde na een spannende tijd waarin drama, emoties, sociale bewogenheid en humor aan bod komen.
Het in album 2 opgenomen verhaal Bibi ligt tegelijk in het verlengde van de reeks als dat het een buitenbeentje is. Deze keer zijn de stranden van de Seymoren het decor. Bobs kinderen leren er het meisje Bibi en haar oudere broer Jonas kennen. Bibi lijdt erge pijnen aan haar oren en mag niet in zee zwemmen. Jonas kan moeiteloos en zonder duikerpak minutenlang onder water blijven. Hij zoekt de verloren gewaande schat van een zeerover zodat hij een operatie kan betalen voor zijn zusje. En dan gaat het mis. Het verhaal is ogenschijnlijk poepsimpel, maar o zo aangrijpend. Onvergetelijk dus ook, want na twintig jaar sprak het ons nog steeds uitermate aan. Emoties zijn tijdloos, de kwaliteit blijft overeind. Ook grafisch is het een pareltje.
Waarom De Familie Klipper het indertijd nooit tot een albumreeks schopte, zijn vijgen na Pasen. Laten we maar blij zijn met deze albumuitgaven. Helaas gebeurt dat om begrijpelijke economische redenen in zwart-wit. Jammer, want de inkleuring van vooral Bibi, met azuurblauwe zeeën en exotische stranden, schonk ons indertijd helemaal een zomergevoel. Een gevoel met een zwart randje.
We weten het nu wel zeker, Bibi is het beste album van Marcel Rouffa en Marc Legendre, zowel als duo als van hen afzonderlijk. |
|
> DAVID STEENHUYSE — maart 2011 |