Van zombieverhalen weet je op voorhand dat de personages die je in het begin leert kennen het niet allemaal zullen halen. Zo ook in Zombies dat net zoals in Walking Dead gaat over overleven na een epidemie die nagenoeg de hele wereldbevolking in zombies veranderde. Maar het gaat ook over samenleven met andere overlevenden want ook dat valt niet mee. De auteurs ontkennen de vergelijking met Walking Dead zeker niet, noch met 28 Days Later. De grootste referentie voor scenarist Olivier Peru is echter de eerste Dawn of the Dead-film van George Romero.

In Zombies volgen we het pad van een man die alle zaken weer net op een rij had toen het einde van de beschaving een feit was. Een kortstondig contact met zijn dochter Stacy aan de telefoon houdt 'm nog recht. Zeven maanden later vinden we 'm terug in Seattle waar zijn dochter zou moeten verblijven. Ook die stad is een door zombies verheven pleisterplaats geworden. Hij sluit vriendschap met een achtergebleven jongetje dat hij sigaretten laat roken omdat hij toch niet de tijd krijgt om kanker te ontwikkelen. Ja, zo'n situaties maken je natuurlijk pessimistisch. Strooptochten in de stad om voedsel te verzamelen, het afknallen van zombies en discussiëren over Superman worden hun vaste gewoontes. Op een dag komt er vanuit Canada een goed uitgerust team dat van de baai van Seattle een afgebakende en veilige zone wil maken. De mannen staan onder leiding van B-acteur Serge Lapointe (genoemd naar een inkter van comics die ook gefascineerd is door zombieverhalen) die nog in The Curse of the Living Dead I meespeelde. Het komt tot een verstandhouding, maar echt vertrouwen doen beide partijen niet. Veel trammelant kan er nog niet over gemaakt worden, want de zombies dienen eerst uit Seattle geruimd te worden. Bij zo'n veldslag ontaardt een misverstand in een dramatische cliffhanger.

De auteurs hebben hun hoofd niet gebroken op het zoeken naar een reeksnaam. Het alomvattende Zombies heeft wel de ondertitel De Goddelijke Komedie naar Dantes literaire meesterwerk over een doortocht door de hel, het vagevuur en het paradijs. Ook wel toepasselijk! Een hel is deze nieuwe maatschappij zeker, het vinden van een stukje paradijs een doel, de middelen om dat te bereiken zijn het vagevuur.

Het inmiddels tot culthit verheven Walking Dead is straffer verteld dan Zombies hoewel de onberispelijk realistische tekeningen van Sophian Cholet dan weer meer zullen aanspreken bij lezers uit Vlaanderen en Nederland. In het beste uit twee werelden zouden de tekenaar van Zombies en de scenarist van Walking Dead dus voor vuurwerk kunnen zorgen. Maar in beide reeksen gaat het net om een wereld die niet langer dezelfde is dan die we kennen. We kunnen de twee reeksen trouwens zonder twijfel allebei ferm aanraden.

Cholet en Peru oddslot.com concentreren zich vooralsnog enkel op een eerste cyclus van drie albums die een sluitend einde zal kennen. Wat de toekomst daarna brengt, is nog niet aan de orde. Een tweede cyclus behoort hoe dan ook tot de mogelijkheden, gaven ze in een interview mee. Het einde van Walking Dead is overigens ook al bedacht door Robert Kirkman, maar dat is nog niet voor de eerste jaren.