Bibliografie van Philippe Aymond
• ApocalypseMania
• Highlands
Bibliografie van Jean Van Hamme
• Avontuur zonder Helden / 20 Jaar Later
• Blake en Mortimer (deel 13, 15, 19)
• Corentin
• Corentin (en de Prins van de Woestijn, Het Rijk van het Zwarte Water)
• De Avonturen van Blake en Mortimer
• De Bloedbruiloft
• De Chninkel
• De Meesters van de Gerst integraal
• De Telescoop
• Domino
• Een Avontuur zonder Helden
• Epoxy
• Harlekijn (Joker)
• Largo Winch
• Meesters van de Gerst
• Michael Logan
• Mr. Magellan
• Rani
• S.O.S. Geluk
• Thorgal
• Tony Stark (deel 2)
• Twintig Jaar Later
• Wayne Shelton
• Western
• XIII
LADY S. 3
59° Noorderbreedte


Philippe Aymond + Jean Van Hamme • Dupuis (Spotlight)
48 p. (SC)
Voorspelbare onvoorspelbaarheid
Suzan Fitzroy, alias Shanja Rivkas, alias Lady S. belandt samen met haar vader-de-ambassadeur-van-de-Verenigde-Staten in Zweden. Daar zoeken de mysterieuze Orion en haar ex-vriendje Anton Grivenko haar weer op met een nieuwe opdracht. Het hardnekkige gerucht doet de ronde dat er in Stockholm een terroristische aanslag wordt bekokstoofd. De blonde dievegge-spionne mag weer als Chinese vrijwilliger opdraven om de ware toedracht te achterhalen. Maar is iedereen wel wie hij zegt te zijn?*

Jean Van Hamme opteert ervoor om met zijn recentste reeks Lady S. telkens één afgewerkt verhaal per album te presenteren. Dat zorgt ervoor dat het verhaal een stevige vaart kent. Nadeel is wel dat hij op korte tijd ook heel veel informatie moet zien mee te delen, waardoor de doordenderende TGV nu en dan in een boemeltreintje vol taterende ambtenaren verandert. Van Hamme kent zijn stiel en weet hoe hij een spannend verhaal vorm moet geven. Jammer genoeg is je reinste paranoia eigen aan spionagereeksen, zodat de lezer uit zichzelf achter elke hoek een onverwachte plotwending gaat vermoeden. Daardoor doorziet hij een aantal intriges al vanaf de eerste aangift, om achteraf met een gemengd gevoel van triomf en teleurstelling vast te moeten stellen dat hij het bij het rechte eind had. Wanneer de scenarist een van de hoofdpersonages aan het eind laat beweren dat de ontwikkelingen geen opgezet spel maar puur toeval waren, komt dat dan ook erg ongeloofwaardig over. Bovendien vraagt de lezer zich af hoe het mogelijk is dat de heldin dat hele rookgordijn niét in de smiezen kon hebben. Liefde, zeg je? Pfff, wat een doetje!

Ondanks de afgesloten verhalen per album bouwt Van Hamme over de losse delen heen een rode verhaallijn uit, waarvan hij elementen in elk album dropt. Die continuïteit veraangenaamt de lectuur voor mensen die de reeks van het eerste uur volgen. Tegelijk gooit hij nu en dan lokaas uit, waar de trouwe lezer geneigd is gretig op in te pikken en hij zelf allerlei complotten bij gaat bedenken. Daar zetten de auteurs hem geregeld lekker op het verkeerde been. Het maakt van Lady S. een thrillerreeks die je ondanks sommige genreclichés toch stevig meesleept. Maar ook aan mensen die de voorgaande twee delen niet hebben gelezen en bij deel 3 in de reeks willen stappen, hebben de auteurs gedacht: op de eerste bladzijde geven ze nog kort de voorgaande verwikkelingen weer.

* Wat had je dan verwacht?
> HANS OTTEN — oktober 2006