FUN HOME 
Familiedrama


Alison Bechdel • Xtra
234 p. (SC)
Half boeiend

Als we het ons goed herinneren, hebben we al meermaals ons beklag gemaakt over de cartoonbundels van uitgeverij Xtra die om ter lelijkst zijn getekend en waarvan de coveropmaak ook nog eens afstotelijk is. Drukken is steeds goedkoper geworden waardoor ook mindere goden sneller toegang krijgen tot een papieren publicatie. Ons niet gelaten, maar van ons krijgen ze geen cent. Toch geeft Xtra op tijd en stond, maar te onregelmatig, strips uit die net wel de moeite waard zijn. Zo hebben we het wel voor Pulpman van Fred de Heij — dat nog beter zou zijn als er geen uittreksels uit voornoemde cartoongedrochten zouden instaan — en uiteraard Gen Barrevoets in Hiroshima. Verrassen deed Xtra nu betrekkelijk met het autobiografische Fun Home van de Amerikaanse Alison Bechdel.

Het Fun Home staat voor de begrafenisonderneming (Funeral Home) waar het Bechdel-gezin woont. Alisons vader is maniakaal in het inrichten van het huis dat bijna een museum is van verfijnde smaak, toch in de ogen van haar vader die tevens leraar Engels is. Al snel komen we te weten dat vaderlief het aanlegde met tienerjongens. Dat haar vader schielijk omkwam door een dom verkeersongeluk doet Alison vermoeden dat het net zo goed zelfmoord kon zijn. Terwijl we het leven van Alison op de eerste rij meemaken, herbeleven we nu en dan dezelfde scènes, maar dan telkens anders belicht. Zowel de bewustwording over haar vaders geheim als haar eigen exploratie passeren meermaals de spotlichten. Op een dag besefte ze als studente dat ze lesbisch is. Een moeizame openbaring daarvan tegenover haar ouders bleef haar enigszins bespaard door de ontwikkelingen op het thuisfront.

De eerste hoofdstukken van Fun Home vonden we boeiender dan de laatste. Bizarre toevoegingen en coderingen in haar dagboek wekten zowel interesse op als dat ze een barrière opwierpen voor haar vertellingen. In de laatste hoofdstukken vertelt Alison over haar omgang met Engelse literatuur, een passie die ze deelt met haar vader, al kwam die passie er niet meteen. Maar een analyse van tekstflarden uit romans met toepassing op haar eigen leven, deed bij ons de aandacht verslappen. Daarom is Fun Home maar half zo boeiend als het volgens ons had kunnen zijn. Grafisch zijn de tekeningen vooral functioneel. De auteur spreidt geen uitgebreid palet aan expressies tentoon. Je kan daaruit min of meer afleiden dat Alison een beetje gelaten regaeert op alles wat haar en haar familie overkwam.

> DAVID STEENHUYSE — december 2010