Bibliografie van Pierre-Mony Chan
• Cross Fire
• Cross Fire
Bibliografie van Riff Reb's
• Aan Boord van de Morgenster
• Aan Boord van de Morgenster
• Sergeï Wladi
Bibliografie van Bengal
• De Kronieken van Konvooi
Bibliografie van Alessandro Barbucci
• Ekhö - De Spiegelwereld
• Sky•Doll
• Sky•Doll
Bibliografie van Barbara Canepa
• END
• Sky•Doll
SKYDOLL SPACESHIP COLLECTION 1


Matteo De Longis/Claudio Acciari/Pierre-Mony Chan/Riff Reb's/Bengal/Alessandro Barbucci + Alessandro Barbucci/Barbara Canepa • Silvester
72 p. (HC)
Kawaï

Het Italiaanse duo (ooit een koppel) Alessandro Barbucci en Barbara Canepa liep met hun plastieken poppenstrip Sky•Doll zodanig in de kijker dat ze hun uitgekiende kleurenpalet, waarbij vooral roze en groen primeren in al hun "conflicterende samenhang", en designvolle tekeningen ten dienste mochten stellen voor een uitgebreide waaier aan merchandisinguitwassen. Daardoor wordt het gat tussen nieuwe delen van hun nog steeds piepkuikenjong te beschouwen stripreeks steeds groter. Canepa is momenteel ook nog eens actief in het opzetten van de collectie Lacrima Christie waarin al enkele strips van door haar uitgezochte collega's zijn gepubliceerd. En er was ook een moeizame zoektocht gaande naar een nieuwe geschikte inkleurder voor deel 4 van Sky•Doll. Canepa heeft er geen tijd meer voor.

Als zoethoudertje voor de fans schreven Barbucci en Canepaz ofwel apart ofwel samen zes verschillende kortverhalen die enkele uiteenlopende facetten belichten van Noa, de synthetische pop met een bewustzijn. Zo zien we haar in een vlaag van mededogen een ander poppenmerk helpen, al krijgt dat verhaal nog een wrang staartje, of we zien haar als cowgirl of als chauffeur van een limousine die een paar criminielen in haar wagen krijgt of seksverleenster die in een voodoopoging wordt verwikkeld. Elk van de verhalen hebben hun charmes. Toch blijven vooral de diverse illustratieve tekenstijlen het meest bij. Die variëren van schetsmatig geknoei in slechts één geval over een gestroomlijnd mangastijltje met glanzende kleuren tot een verdomd knap lijnen- en kleurenspel. Vooral de verhale van Fransman Pierre-Mony Chan en het afsluitende verhaal van Barbucci en Canepa themselves springen eruit. Er wordt driftig geëxperimenteerd met patronen, kleurvlakken, dieptewerking, kostumering, rasters, lichteffecten, religieuze symbolen,...

Dit alles staat ook nog eens gepresenteerd in een razend knappe lay-out met een afsluitend making of-gedeelte. Japanners zouden dit geheel "kawaï" vinden. Een vertaling van dat meervoudig te omvatten woord is ontoereikend. Het is een verzamelterm voor onder meer leuk, cool, geestig, vet, tof, super, aardig, prettig,...

> DAVID STEENHUYSE — juli 2010