LEFRANC 21 De Vervloeking
André Taymans/Erwin Drèze + Patrick Delperdange/Jacques Martin • Casterman 48 p. (SC)
|
|
Een journalist met vakantie |
|
Op de dertigste oscaruitreiking in 1957 vinden we temidden de prestigieuze genodigden de Franse journalist Guy Lefranc. Dankzij z'n vriend Michael Robinson, een collega bij The Hollywood Reporter, kan hij enkele dagen genieten van een welverdiende rust want het is al jaren geleden dat hij vakantie nam. Een incident met enkele discipelen van de Kerk van de Vergeving en het Geloof (een streaker ware prettiger geweest) die de oscaruitreiking kwamen verstoren, lijkt voor Lefranc nog niet meteen te leiden naar een groot onderzoek waarbij hij tussendoor ook nog eventjes Hollywood van een nieuwe zondvloed moet redden. Nee, voorlopig geniet hij van de magie van een filmset waar hij niettemin het leven van een acteur redt. Hij wordt een plaatselijke beroemdheid waarop hij de aandacht trekt van één vrouw in het bijzonder. Het ene moment is hij nog de onwennige gast op een mondain feestje waar hij niemand kent, het volgende moment is hij helemaal in zijn element als hij op speurtocht kan trekken en met een sportwagen in de achtervolging kan razen.
Niets nieuws onder de zon. André Taymans hult zich opnieuw in het keurslijf van Jacques Martin, al is zijn penseellijn soepeler. De verhalen die hij tekent, spelen zich in de jaren 1950 af, de periode waarin Jacques Martin de eerste avonturen van de journalist tekende. Deze keer kon Taymans een beroep doen op zijn oude kompaan Patrick Delperdange (van hun gezamenlijke one-shot Duivels Complot) om het scenario naar een plot van Jacques Martin verder uit te werken. Delperdange deed braaf wat 'm gevraagd werd en doet dat in de gekende traditie van de reeks. Aan grote verrassingen, uitzinnigheden of een reboot van de reeks moet je je niet verwachten. De fans van Lefranc krijgen wat ze verlangen, niets meer, niets minder. Dan bleef het vorige album, Zwarte Kerst, ondanks de blijkbaar "schandalige" samenwerking tussen Régric en Michel Jacquemart, toch langer hangen. |
|
> DAVID STEENHUYSE — juni 2010 |