Dat Jean-Yves Delitte een grote voorkeur heeft voor verhalen waarin de zeevaart centraal staat, is al lang bekend. Deze tekenaar-die-sneller-tekent-dan-zijn-schaduw is zelfs al een tijdje de officiële schilder voor de Franse marine... en dat zullen we geweten hebben. Zowel in Belem als De Neptunus en dus ook in deze reeks zijn schepen het decor voor harde actie. Er wordt immers niet op een moordje meer of minder gekeken waardoor het bloed rijkelijk sijpelt langs de prachtig getekende bladzijden.

Wie "bloed" en "zee" in eenzelfde zin uitspreekt, komt al gauw terecht bij de ultieme bloedvergieters van de zee... piraten! In tegenstelling tot veel andere piratenreeksen blijft Black Crow verbazen. Niet alleen zijn de tekeningen van uitmuntende kwaliteit — hoewel het telkens opvalt hoe ‘lelijk’ de koppen van Delitte zijn — maar ook het verhaal is meeslepend, ondanks het weinig originele thema.

Black Crow, piraat en halve indiaan, krijgt ook in dit album een opdracht tegen zijn zin. Zijn eerste stuurman wordt gegijzeld door een machiavellistische Vlaming die hem verplicht om voor hem naar Afrika te varen. De loyale Black Crow kan niets anders dan de opdracht uitvoeren, zonder te weten dat de vileine Vlaming hem enkel als marionet wil gebruiken om — hier komt het — een schat te gaan ophalen... Tot overmaat van ramp neemt de slechterik van dienst op de expeditie ook nog eens zijn dochters mee: een ravenzwarte tweeling die niet alleen erg sexy is, maar ook goed met de sabel kan omgaan. Nog vóór de ultieme confrontatie plaatsvindt tussen Black Crow, het duivelse duo en hun vader eindigt het album met een cliffhanger van jewelste. Gelukkig weten we bij Delitte dat we nooit lang hoeven te wachten op het vervolg!