Elke keer een nieuw album van Flo verschijnt, doet het er ons aan denken dat we hoognodig nog eens zijn daily's op de website www.doyouknowflo.nl moeten lezen. Daar verschijnen de dagboekstripjes al geruime tijd in kleur en is de postuur van Flo wat realistischer geworden. Maar eigenlijk lezen we toch nog altijd het liefst strips op papier. Hulde dus aan uitgever Catullus dat het onverdroten de bundeltjes verder uitgeeft.

Inmiddels is dit na een heruitgave van eerder bij Bries verschenen uitgaven de eerste bundel met niet eerder uitgegeven materiaal. De achterstand op het heden blijft groot. De laatste gag in Flo 4 dateert van 15 januari 2007. Daardoor gaat er nu en dan een actueel gebonden grap verloren, maar — zoals Flo het zelf al aangeeft in een van de grappen — wordt er zelden op de actualiteit ingespeeld tenzij kwansuis uit ontgoocheling of als reactie op politieke, sportieve en culturele fenomenen. De grappen vloeien voornamelijk voort uit het omringende universumpje van Flo waarin een bepaalde mate aan gezellige burgerlijkheid (of eerder het onbewust streven daarnaar) dagelijkse kost is. In eerdere bundels was het voor zowel Floor de Goede als auteur en als volwassener wordende jongeling nog een zoektocht naar bevestiging en genegenheid, of dat nu bij zijn vriend Bas, zijn lezers of collega's te vinden is.

Ondertussen is Floor een gevestigde waarde. Hij heeft een trouw lezerspubliek opgebouwd van een paar duidend lezers per dag. Het maakte het stripfiguurtje mondiger, al erkent-ie groothartig nog steeds zijn meerdere in auteurs als Hanco Kolk en — ook terecht — zijn gelijke als iemand zoals Michiel van de Pol. Verlegenheid en bescheidenheid hebben plaatsgemaakt voor assertiviteit. Flo heeft ballen gekregen. Zijn aaibare tekenstijl ondermijnt die transformatie geenszins. Beter zo dan weer maar eens een autobiografie van een angry young man waar er al te veel van zijn op stripgebied en op de planken als stand-upkomiek.