Texas. Drie vluchtende criminelen vlammen door de woestijn in hun gestolen politiewagen. Een klapband maakt plots een einde aan de reis. De auto gaat over kop en tolt eindeloos door het mulle zand. Het doek valt. Onverbiddelijk. Amper 48 uur eerder kwam Jack Farrell verfomfaaid en berooid aan in zijn geboortedorp. Zijn carrière als deur-aan-deurverkoper zat totaal in het slop. Na al die jaren durfde 'Baby Jack' zijn moeder Angie niet meer onder ogen te komen. Hij, mama's lieveling, die succesvol ging zijn in het rijke noorden! Jack besloot dan maar om de lokale bank te overvallen. Wat hij niet wist, is dat zijn zielige actie een complex raderwerk van afgunst, verraad en gratuit geweld in gang zette.

Hold-Up bevat alle elementen van een typische Amerikaanse road movie. Lauwe whisky, corrupte sheriffs en natuurlijk een mislukte bankoverval. Maar lekker tegendraads bestaat de volledige rolverdeling hier louter uit slechteriken. De een al gemener dan de ander. De Fransmannen Mezzo en Pirus serveren ons hun prima verhaal in kleine porties. Flashbacks, intermezzo's,... brengen de puzzel samen. De opbouw van deze rake misdaadthriller doet dan ook sterk denken aan Quentin Tarantino's Reservoir Dogs. Alleen was Hold-Up al een tijdje op de markt toen het godenkind van de cinema zijn instantklassieker in roulatie bracht.

Nu, bijna twintig jaar na datum, hebben de auteurs hun vergeten schat op zolder opnieuw onder handen genomen. Hele scènes werden hertekend in hun bevreemdend Billy Wild-stijltje. Flarden tekst werden herschreven. Maar bovenal werd de strip volledig heringekleurd. Weg zijn de felle zomerkleurtjes. In ruil kregen we een stofferig kleurenpalet te slikken. Dit is de echte woestijn. Dit is pas zweterige actie. Dit is het! Bovendien versterkt uitgeverij Sherpa die nieuwe insteek nog met een prachtige uitgave uit dik vaalgeel papier. De Roy Lichtenstein-achtige grove rasters op de covers maken het plaatje compleet.

Zelden zag een doffe parel er zo mooi uit. Hold-Up is de totaalverrassing van dit jaar.