Zelden maakt een nieuw stripauteur zo'n blitzcarrière als Bastien Vivès de afgelopen twee jaar. Sinds zijn debuut Elle(s) in de collectie KSTR van Casterman (waarvan tot nu toe geen enkel album werd vertaald) publiceerde hij nog vijf albums en won hij en passant de debuutprijs op het festival van Angoulême, toch ook niet meteen een regionaal gebeuren. Nu heeft Casterman besloten om dat prijswinnende boek meteen ook maar te vertalen als De Smaak van Chloor.

Een jongeman krijgt van zijn kinesist de opdracht om wekelijks te gaan zwemmen. Vivès analyseert dit ritueel haarfijn. Wanneer het hoofdpersonage vervolgens een mysterieuze zwemster opmerkt, krijgen zijn wekelijkse zwempartijen een hoger doel. Ook de liefdeshistorie pakt de auteur bijzonder genuanceerd aan. Lichaamshoudingen, gelaatsuitdrukkingen, het heeft allemaal betekenis in dit album. Veel tekst komt er in dit dikke album dan ook niet aan te pas.

De tekeningen schreeuwen niet, maar fluisteren zacht, ook zonder de ondersteuning van teksten. Sinds zijn debuut werkt Vivès in een steeds meer versoberende stijl die door de verschillende tinten van blauw een heel verstillend effect teweeg brengt. Die tekenstijl past dan weer perfect bij het ritme van dit verhaal. De sierlijkheid van zijn personages wordt nog uitvergroot door de vrije, ongebonden bewegingen van de zwemmers.

De Smaak van Chloor is onmogelijk te vergelijken met andere strips, daarvoor is Vivès' stijl en toon wat ons betreft te uniek. Wellicht zal het niet ieders meug zijn, maar laat dat niemand ervan weerhouden om dit jonge talent nu ook in de eigen taal te ontdekken.