Saint-Nazaire, 31 juli 1896. De gloednieuwe driemaster Belem verlaat voor het eerst de haven voor zijn maiden voyage naar Montevideo. Kapitein Lemerle leidt de bemanning met ijzeren hand, op wat zijn laatste zeereis moet worden. De kalme zeereis verandert abrupt in een vreemd avontuur wanneer een sloep met drenkelingen wordt opgevist. De geheimzinnige schipbreukelingen hebben bijzondere plannen met de Belem. Om deze ten uitvoer te kunnen brengen, hebben ze de controle over het schip nodig. Fernand, officier in opleiding en zoon van kapitein Lemerle heeft het niet onder de markt op de Belem. Wat hij ook doet, Lemerle gunt hem geen positieve noot. Dit maakt van Fernand dan ook het ideale slachtoffer om een muiterij uit te lokken...

Zoals België zijn Mercator heeft, zo heeft Frankrijk de Belem. In het kielzog van de werkelijke geschiedenis creëert Jean-Yves Delitte (De Neptunus, Tanâtos) een fictief verhaal dat meeslepend is van begin tot einde. Belem begint als een maritiem, historisch verhaal en mondt uit in een waar piratenverhaal. Het moet gezegd, in tijden van oververzadiging aan piratenverhalen ging Belem er nog vlotjes in... Delitte bewijst hiermee eens te meer zijn kwaliteiten als scenarist. Met de tekenpen toont hij zich dan weer een meester in het tekenen van schepen en landschappen. Zo knap als de landschappen zijn, zo eentonig worden de personages neergezet. Op een krul in de snor na lijken veel personages nogal sterk op elkaar, wat bij momenten knap verwarrend kan zijn. Al bij al een mooi rapport voor Belem en Silvester.