Extreemrechtse politici binnen de Amerikaanse regering plannen een staatgreep. Ze willen een chemische bom leveren aan de terroristische organisatie om die een aanslag te laten plegen op Amerikaanse bodem en van dat momentum gebruik maken om van de Verenigde Staten een theocratie te maken: Empire USA. Ze willen de enorme militaire overmacht van de VS (ze geven bijna meer uit aan defensie dan de rest van de wereld samen) gebruiken om hun wil aan de wereld op te leggen. Slechts één man kan dit alles tegenhouden. Maar laat hij nu net op het punt staan zich een kogel door het hoofd te schieten.

De tv- en filmwereld mag dan de laatste jaren inspiratie halen uit succesvolle stripreeksen voor nieuwe projecten (denk maar aan de verfilmingen van Largo Winch en XIII), in tegengestelde richting is er ook sprake van beïnvloeding. Met een strip die een hoog tempo aanhoudt zijn de links naar 24 legio, daarbij ondersteund door een bijzonder vlotte tekenstijl, iets wat ontbrak in deel 3 (ieder deel van deze reeks wordt door een andere tekenaar gemaakt).

Scenarist Stephen Desberg haalde zijn inspiratie bij de vorige Amerikaanse regering: een stafchef die Krove heet (naar Karl Rove, de stafchef van president Bush), een president die meent dat hij een missie van God heeft en een wereldwijde, nietsontziende strijd tegen het terrorisme. Dit alles vormt de basis voor een bloedstollende thriller. Het probleem is echter dat Desberg iets te ver is gegaan met zijn scenario. Bijna alle belangrijke personages hebben wel persoonlijke problemen die breed uitgesmeerd worden. Zo krijgt het hoofdpersonage Jared steeds meer de symptomen van een identiteitscrisis en grenzen de Star Wars-dialogen van Duane, die overduidelijk de signatuur dragen van mededialogenschrijver Yann, aan heiligschennis. En dat leidt de aandacht af van de essentie van het bijzonder spannende verhaal: zal Jared in staat zijn te wereld te behoeden voor een catastrofe?