Bibliografie van Philippe Bercovici
• Bin Laden Ontsluierd
• Bin Laden Ontsluierd
• Cactus Club
• De Boss
• Eva en Adam
• Leonid en Spoetnika
• Ongelukkige Liefdes
• The Grand Panic Circus
• Vrouwen in 't Wit
JONG GEWELD 2
Nog Steeds niet Beroemd?


Philippe Bercovici + Laurent Noblet • Dupuis
48 p. (SC)
De onzaligen

Elke deelnemer aan X-Factor, Idool of andere wannabeprogramma's waarin de aandacht van de makers meer gaat naar de realitywaarde dan naar het talent van de kandidaten zouden eens Jong Geweld moeten lezen. Meer dan veertig gags in dit album zijn een tweede manifest over hoe men al dan niet beroemd kan worden. In het leeuwendeel van de gevallen gaat het natuurlijk om slechts fifteen minutes — of zelfs maar fifteen seconds in deze versnelde wereld — of fame. Om dat doel te bereiken, is eigenwaarde van geen belang, noch de kunst of de kunde om iets te presteren. Om tot deze vaststelling te komen, hoef je heus geen trendwatcher, professor of columnist te zijn. Je gezond verstand weet dat allemaal wel. Ook Noblet legt de vinger op de maatschappelijk-culturele wonde.

De vier protagonisten, die zich om ter coolst hebben uitgedost om op de naar Abbey Road van The Beatles refererende cover te poseren, willen elk in hun interessegebied het snoepje van de dag worden. De rosse Stratobasje wil een gevierd muzikant worden, maar heeft een computer nodig om wijs te raken uit het kluwen van stiefgezinsleden. Zijn beste vriend Astrobasje is een héél middelmatige zanger die zich hersenloos naar de laatste hiphoptrends kleedt en gedraagt. Waarom hij een hond is in een voor de rest door mensen bevolkt stripuniversum is iets dat we zomaar moeten aannemen. De blonde Aspartine is een bijna-mannequin die werkelijk niets in zich heeft waardoor ze zal worden opgemerkt. En de niet zo hippe Rotatine dicht en dicht alsof de wereld ongeduldig op haar schrijfsels wacht.

Hoe onzalig zijn zie die denken met enig talent behept te zijn en niet verder raken dan de glimlach bij hen die er (on)gevraagd over mogen oordelen. Een glimlach dan waarin spot schuilt. Geef toe, uitlachtelevisie is dat waar men de dag erna over spreekt op school en op het werk. Jong Geweld is het soort maatschappijkritiek dat in een monkelend stripjasje goed gedijt. Bercovici tekent de grappen in een haastige lijnvoering die beslist past bij het thema "ik wil beroemd zijn, en snel".

> DAVID STEENHUYSE — november 2008