Bibliografie van Rob van Barneveld
• De Schat van Salami
• Pim
• Pussloose
• Rood
ROOD GRAS 1
Ik Ben een Bos en er Lopen Bomen door Mij heen


Rob van Barneveld • Bries
64 p. (SC)
Poëtische, surrealistische nonsens

"Een nieuw Nederlands talent. Eindelijk dan toch", liet Hanco Kolk zich ontvallen over Rob van Barneveld en prompt werd zijn uitspraak achterop het debuutalbum van diezelfde Rob geplakt. Uiteraard gaan we niet in discussie treden met Nederlands Grootste Tekenaar Met Een Oog Voor Talent maar we willen enkele vooroordelen (of toch minstens één) omtrent deze strip wel meteen ontkrachten.

"Weerom een Nederlands talent dat zich bedient van het drie stroken principe", durft een hoofdredacteur van een stripmagazine wel eens op boude wijze beweren om alzo het album op zeer confronterende wijze te negeren. En eerlijk, soms durven we hem wel eens gelijk geven. Maar nu niet. En dan trachten we met argumenten te komen. Om maar te beginnen met uit te schreeuwen dat Rob met zijn eerste Rood Gras-album wel degelijk nieuwe paden durft te betreden. En niet met veel schroom. Neen, kordaat en op zeer surrealistische wijze. Want Rood Gras lijkt normaal, zo op eerste vluchtige wijze maar is het niet. Verliefd worden op een waterdruppel, vissen op sneeuw, een vulkaan op bezoek, een huwelijk met een bakje vanillevla of een krant uit snoepjespapier in de brievenbus terugvinden; met een ultrapoëtische kijk op het doorgaans wat saaiere bestaan lukt het Rob van Barneveld om een glimlach op je gezicht te toveren.

"Glimlachcartoonist" is dan ook een woord dat het best Robs werk omschrijft. Natuurlijk hebben wij die omschrijving schaamteloos gepikt, maar treffender kan je 's mans tekenwerken niet definiëren. De bijna onverkoopbare titel van het debuutalbum bijvoorbeeld: Ik Ben een Bos en er Lopen Bomen door Mij heen. Speciaal verzonnen om er een tekening bij te kunnen maken. En wél verkoopbaar als Rob het op zijn cover zet.

Maar is het dan alleen surrealistische nonsens dat de Utrechtse glimlachcartoonist ons aanbiedt? Jawel, maar meerdere malen op verschillende manieren gepresenteerd. Geen kans dat het zou vervelen. Want dat blijkt plots dat het hoofdpersonage — in casu eigenlijk de brilloze Rob — zijn buurvrouw te hebben vermoord en daarom geen dvd mag kopen. Ach ja, vreemde wereld waarin Rob leeft.

"Ik hou ervan te denken dat ik anders leef", schrijft Rob neer op de inleidende pagina. En wij houden ervan dat hij die denkwijze op het witte papier schildert. Voor wie zijn stripjes durft te aaien om ze zodoende te horen knorren, een dikke aanrader. Voor wie commerciëler durft te denken, binnenkort ook op uw koffiemok, badhanddoek of wc-bril.

Een nieuw Nederlands talent. Eindelijk dan toch.

> KURT MORISSENS — oktober 2008