Wat maakt een boek nu een echt jongensboek? Allereerst de herkenning door adolescente jongens als hoofdfiguur te nemen. En ten tweede om ze net méér te laten durven dan de gemiddelde lezer. Willy van der Heide begreep dat donders goed toen hij met zijn Bob Evers-reeks begon net na de oorlog. De reeks heette oorspronkelijk Bob Evers; de Amerikaan van ons Dapper Drietal. Net na de oorlog klonk dat lekker. Maar Bob heeft geen grotere rol dan Jan Prins of Arie Roos. De boekenreeks werd een enorm succes in Nederland.

Zestig jaar na het verschijnen van de eerste delen uit de reeks vond men het tijd om de verhalen te verstrippen. Het eerste stripverhaal was nog niet zo evenwichtig en ook erg gestileerd. Maar met de start van de Zuidzeetrilogie lijkt men de juiste vorm gevonden te hebben. Wat een avontuur! De drie helden beleven achter elkaar een schipbreuk, worden opgenomen op een muiterschip, raken betrokken bij een roofoverval op zee, komen op een onbewoond eiland en leveren tot drie keer toe strijd met het boeventuig. Dit alles met een onverschrokkenheid, moed en vindingrijkheid die voor drie van die jonge jongens toch verbazingwekkend mag heten. Maar het leest heerlijk weg. Overigens vallen er ook doden in het verhaal, en de reactie van de jongens laat blijken dat ze wel wat gewend waren zo vlak na de oorlog.

De tekenstijl is heerlijk vlot met goede karakterkoppen (zoals de boef Micky). Alles is sfeervol en helder met een zwiepende penseellijnvoering.

Vanaf januari 2009 zal het volgende avontuur, Een Overval in de Lucht, in de nieuwe Eppo gaan verschijnen. Ook dit is weer de start van een trilogie.