De collectie Kaliber is het nieuwe paradepaardje van uitgeverij Casterman. Het verstrippen van bestaande romans kan heel lucratief zijn. De albums naar De Avonden, Kort Amerikaans en Kaas van Dick Matena bijvoorbeeld hebben naast het strippubliek ook het romanlezende publiek insurance for xanax bereikt. De tekst letterlijk overnemen of het verhaal bewerken kan dus wel aardig uitpakken. Ook Jacques Tardi heeft er een handje van weg om vooral Franse romans te bewerken, al neemt hij hiervoor de nodige artistieke vrijheid. Maar er zijn ook voorbeelden te over waarbij de stripversie gewoon te veel van de roman moet weglaten waardoor het een aaneenschakeling van hoogtepunten wordt. Deze albums zijn niet echt de moeite.

De reputatie van deze nieuwe collectie staat of valt dus met de kwaliteit van de bewerking van het oorspronkelijke verhaal. De eerste vier verschenen albums wijzen er op dat dit aspect wel goed zit. Zo ook bij Aan de Waterkant. Al op de eerste pagina is duidelijk dat we in de fifties zijn. Het speelt zich af in New York en de maffia heeft nog een dikke vinger in de pap rond de havenactiviteiten. Door intimidatie en zelfs moord weten ze de controle te houden over de werkzaamheden in en rond de haven. De mensen zijn er apathisch onder, want ze weten geen uitweg. Totdat de priester, vader Barry, zich het lot van de mensen aantrekt en begint te beseffen dat hij niet doelloos kan blijven toekijken. De priester komt in contact met Terry Malloy, een van de medewerkers van de maffiabazen. Tussen de twee ontstaat een vertrouwensrelatie die Terry uit zijn onverschilligheid doet ontwaken. Met nogal ernstige gevolgen.

Dit is een prachtig verteld verhaal. Je hebt de hele tijd het gevoel naar een film uit de jaren vijftig te kijken, maar dan zonder beweging. Dat gevoel wordt mede veroorzaakt door de stemmige zwart-wittekeningen met grijswaarden. Maar ook door de manier waarop het is verteld: met veel aandacht voor heldendom en romantiek en een algehele aanwezigheid van somberheid.

Georges Van Linthout is bij ons nog niet zo bekend. Toch heeft hij voor Casterman al enkele vertaalde strips gepubliceerd: Scapola (drie delen met Stibane), Twins (drie delen met Leclercq), Conquistador (ook weer met Leclerq). Bij Lombard publiceerde hij ooit de serie Lou Smog in vijf delen. Rodolphe dan is al jaren een zeer productieve scenarist die met vele tekenaars heeft samengewerkt. Zijn verhalen zitten over het algemeen goed in elkaar. Al met al kunnen we dus zeggen dat de collectie Kaliber naar meer smaakt. In het najaar volgen twee nieuwe uitgaven.