Roch, een oude bekende van Wayne Shelton, heeft zijn wilde jaren achter zich gelaten en is ingetreden in een kloosterorde. Groot is Waynes verbazing dan ook wanneer hij zich zonder het te weten in een complot stort rond de lans van Longinus. Op de hielen gezeten door een bende schietgrage Argentijnen zet Wayne zich in om samen met Roch het reliek terug naar het heilige land te brengen. De tegenstand is niet min met niemand minder dan de beruchte SS'er kolonel Wulfmeier. Met de lans die het eeuwige leven brengt, hoopt hij zijn Führer weer tot leven te wekken en het Derde Rijk in al zijn glorie te herstellen. De knappe historica Mona biedt op het juiste moment een helpende hand. Maar is deze hand wel zo onschuldig?

Heinrich Himmler, hoofd van de SS, was een van de machtigste mannen van nazi-Duitsland. Van jongsafaan was de man bezeten van legenden en mystiek. Het is dus geen wonder dat uitgerekend hij vanuit zijn thuisbasis, slot Wewelsburg, onderzoek deed naar de mystieke en occulte aspecten van het Arische ras. Tot op de dag van vandaag blijft zijn occulte SS-religie tot de verbeelding van velen spreken. Geen wonder dat ook de stripwereld dankbaar gebruik maakt van dit gegeven. Hellboy, B.P.R.D., De Bewaker van de Lans, Messenger,... Elke zichzelf respecterende striplezer kent vast wel een van deze topreeksen.

Voelen jullie de bui al hangen? Jawel, het zevende deel van Wayne Shelton blinkt dus niet uit in originaliteit. Een alternatieve titel als "Het zoveelste geleuter met de lans" was zeker toepasselijk geweest. Dat moet scenarist Thierry Cailleteau ook geweten hebben. Vandaar zijn idee voor een twist rond Adolf Hitler die de strip een bijkomende invalshoek bezorgt en ons erg nieuwsgierig naar het vervolg doet uitkijken. Wie van de betere pretentieloze actiestrip houdt, mag deze brok relic hunting niet aan zijn neus laten voorbijgaan. Aan een rotvaart stapelen de achtervolgingen zich op, de lezer meeslepend in een ware pageturner. Wayne weet als hoofdrolspeler het verhaal schwung te geven terwijl kolonel Wulfmeier zich profileert als het archetype van de meedogenloze vijand. Hem willen we wel eens terugzien.

Christian Denayer levert als vanouds prima tekenwerk... Altijd leuk om de oh zo zeldzame Duitse straaljagers uit de Tweede Wereldoorlog in een rotvaart te zien opstijgen. De dynamiek druipt overigens van al zijn personages af, wat de strip een extra drive geeft.