Bretagne wordt al enige tijd geteisterd door een reeks bloedstollende moorden. Druïde Gwenc'hlan en zijn oude vriend Budog, een christelijke monnik, tasten echter nog steeds in het duister omtrent de motieven achter de moorden. Hebben de druïden er echt iets mee te maken of is er een andere partij aan het werk? Een hanger die Gwenc'hlan in de buurt van een vermoorde monnik vond, lijkt dat alvast te suggereren. Met meer vragen dan antwoorden trekken Budog en Gwenc'hlan naar de stad Ys om verslag uit te brengen aan Budogs oude leerling Gwénolé. De spanning blijkt er echter te snijden te zijn. Gwénolé voelt zich alles behalve op zijn gemak wanneer Gwenc'hlan informeert naar de herkomst van de hanger. Weet Gwénolé meer dan hij op het eerste zicht wil toegeven? Nog meer vragen die moeten beantwoord worden. Maar eerst wacht hen een feest want Ys viert zijn eerste verjaardag.

Op de setting na kan je De Druïden eigenlijk nog het best vergelijken met een verhaal van Agatha Christies Belgische detective Hercule Poirot. Beetje bij beetje wordt er een tipje van de sluier opgelicht, of die indruk krijgen we toch. Net op het moment dat je denkt te weten hoe de vork in de steel zit, komt er weer wat anders aan het licht en moet je alle puzzelstukjes weer maar eens gaan herschikken. Scenarist Jean-Luc Istin maakt het ons met andere woorden niet gemakkelijk en zo hebben we het graag! In dit tweede deel komen er wat meer fantasy-elementen aan te pas, maar het blijft in de eerste plaats wel een echt, uitermate spannend detectiveverhaal. Die constante spanning wordt prima in beeld gebracht door de Canadese tekenaar Jacques Lamontagne die van elke plaat een waar digitaal schilderij weet te maken. Je leest het goed: digitaal. Lamontagne doet de inkleuring zelf en doet dat achter een computerscherm. Het zoveelste bewijs dat de middelen minder belangrijk zijn dan wat je ermee doet.

Na het eerste album zat je als lezer ongetwijfeld halverwege je stoel, na dit album vermoedelijk op het randje. Zelf konden we het Franstalige deel 3 al lezen en wees gerust: daarbij donder je gewoon van je stoel. Languit op de sofa liggen tijdens het lezen is dus aangeraden (en dat is bovendien comfortabeler). Maar er is nog beter nieuws, want eind juni verwachten we het Franstalige deel 4 al. In afwachting daarvan kan de Nederlandstalige stripliefhebber volop genieten van deze stijlvolle uitgave van Daedalus.

De Druïden is inmiddels al de derde reeks die uitgeverij Daedalus vertaalt uit de collectie Celtic van de Franse uitgeverij Soleil en dat weten we in de lage landen blijkbaar wel te appreciëren. Hopelijk volgen er nog een aantal reeksen want de collectie bevat toch nog wel een aantal andere pareltjes.