Het Franse keizerrijk met Napoleon Bonaparte aan de leiding heeft de wereld versteld doen staan. Niet enkel versloegen zij bij Waterloo een coalitie onder leiding van Wellington, grote delen van Azië met pronkstuk India dragen nu ook de Franse driekleur in hun blazoen. Zoals we dat van hen gewoon zijn geven die koppige Britten zich echter niet snel gewonnen. Een vernuftig computersysteem, de Generaal genaamd, slaagt erin de Fransen voor het eerst in twintig jaar te verslaan. Is dit het begin van het einde voor Bonaparte? Cavalerieoficier Sint-Elmo en de excentrieke intellectueel Charles Nodier bundelen hun kennis en kunde om de generaal een halt toe te roepen. In een web van spionage, oplichterij en moordende Thug-krijgers ontvlamt een strijd die het lot van de Franse natie en de wereld zal bepalen...

Jean-Pierre Pécau gaat in dit derde deel verder op de door hem ingeslagen weg. De what if?-formule blijft werken en verveelt geen ogenblik. De inbreng van die andere Europese grootmacht Rusland en zijn fabuleuze luchtschip Potemkin voorzien de reeks van nieuw bloed en nieuwe invalshoeken. Het lukt Pécau trouwens niet om alle eindjes aan elkaar te knopen, al kunnen we ons inbeelden dat dit met een bepaalde reden gedaan werd. Zo is er bijvoorbeeld Joseph De Maistre, die door Nodier als de vampier bestempeld wordt. Van hem krijgen we bij mondjesmaat de meest lugubere informatie. Maar even illuster als zijn personage omschreven wordt, verdwijnt hij subtiel uit het verhaal. Voorgaande passage doet ons al het een en ander vermoeden. Het feit dat de hoofdpersonages goed onderbouwd zijn en de lezer weten te boeien moet de auteurs en de uitgever opgevallen zijn. Het resultaat is navenant... Dit derde deel vormt niet het voordien aangekondigde einde. Er blijft meters ruimte over om een ijzersterke vervolgtrilogie te schrijven. Laat dit het grote voordeel van het genre zijn!

Igor Kordey vinden we geen toptekenaar, laat dat duidelijk wezen. De man slaagt er bij momenten amper in om zijn personages herkenbaar te houden. Normaal gezien zouden we de reeks hier zwaar op afrekenen. Toch verdient Kordey met Empire het nodige krediet. De wijze waarop hij de steampunk-voorwerpen en voertuigen neerzet is bij momenten verbluffend, het 20.000 Mijlen onder Zee-gevoel blijft pertinent aanwezig.

Ook na het derde deel blijft Empire verfrissend en kunnen we gerust stellen dat deze vertegenwoordiger van een vrij nieuw fantasygenre een goede beurt maakt. Ondertussen is het geduldig wachten op de nieuwe cyclus die we maar wat graag voorgeschoteld willen zien door uitgeverij Silvester. Wie geen jaar wil wachten raden we alvast het vierdelige Hauteville House aan, dat zich eveneens in dezelfde tijd en in een steampunk-omgeving afspeelt en waarvan eveneens een vervolg wordt voorbereid door het grote succes van de eerste delen.