In eigen land (Japan) is Dragon Ball een klassieker in de orde waarin Kuifje er bij ons een is. En wie de complete serie Franse vertalingen van de pockets (42 in totaal) in huis heeft, zal beamen dat dit een zeer geestige serie is met typische mangastijlkenmerken (grote ogen, flitsende actie met een overdaad aan vluchtstrepen en overdreven expressiviteit).

Sangoku is een kleine jongen met een apenstaart die verschrikkelijk sterk is. Hij werd opgevoed door zijn opa, maar woont nu alleen, ver weg van de stad. Op een dag betreedt het knappe zestienjarige meisje Bulma het erf met het verlangen eenvan de zeven Dragon Balls in handen te krijgen die Sangoku bezit. Wie alle ballen bij elkaar heeft en een toverspreuk uitspreekt, ziet al zijn wensen in vervulling gaan. Bulma kan de totaal onwetende Sangoku (het is zelfs de eerste keer dat hij een meisje ziet — met verrukkelijk puberale grappen en misverstanden als gevolg!) overhalen om samen de resterende ballen te gaan zoeken. In een wereld waar sprookjesachtige figuren zich bedienen van geavanceerde technologie, oosterse vechtkunst en veel actie en humor trekken ze op pad en ontmoeten de waanzinnigste karakters. Om er maar twee  te noemen: Oolon, een verschrikkelijk monster dat zich in de meest gruwelijke gedaantes kan transformeren, maar die in werkelijkheid een dwergachtige big is, op de koop toe geobsedeerd door meisjesslipjes. En Yamcha, een klassieke en ogenschijnlijk ernstige superheld, die helaas voor hem verstard in het bijzijn van meisjes. Het levert krankzinnige humor op waar we smakelijk om konden lachen. En volgende maand is het weer van dat! De volledige Nederlandstalige serie zou 84 deeltjes moeten beslaan.