In het onmetelijke heelal woedt er een eeuwenlange oorlog tussen mens en Tauranen. Wie Tauranen zijn, waar ze vandaan komen, of ze vijandig zijn, waarom de oorlog begonnen is? Niemand die het weet. Aan boord van het ruimteschip Bolivar, dat op missie is naar Aleph10, is Potter de enige mens die op natuurlijke wijze werd geboren. Door de vele collapsorsprongen, die haar telkens weer verder in de tijd brengen, is ze tevens al haar vrienden verloren. Dat ze zich alleen voelt, hoeft geen betoog.

Een Nieuw Begin is de volgende cyclus van de klassieker De Eeuwige Oorlog dat Marvano onder andere hiervoor, maar ook voor Dallas Barr bijvoorbeeld, eerder dit jaar terecht tot winnaar werd uitgeroepen van de Bronzen Adhemar. Een Nieuw Begin hoeft daarvoor beslist niet onder te doen. Al is Verloren Vrede slechts de aanloop tot meer en gebeurt er in dit deel niet spectaculair veel, toch leest het in geen tijd weg. De typische passieve vertel- en tekenstijl van het duo Marvano/Haldeman over de nutteloosheid van elke oorlog doet het nog steeds... Dat een oorlog het slechtste in de mens naar boven brengt terwijl het voor auteurs dikwijls stof biedt voor hun onbetwistbare magnum opus (zie ook Calvo — Het Beest is Dood, Art Spiegelman — Maus, Tardi — Loopgravenoorlog, maar ook Hermann — Sarajaveo-Tango bijvoorbeeld) is een vreemde kronkel van het lot.