CAñARI 1
De Gouden Tranen
Carlos Meglia + Crisse • Silvester
48 p. (HC)
|
|
| Weelderige kleurenpracht |
|
Yucatan, toen de grond nog niet vervuild was met Spaanse voetsporen... Cañari, een opgroeiende tiener gaat samen met haar broertjes Xaotil, Xuma en diens tweelingzus Kya water halen uit het heilige meer. Het heldere, frisse water kent een enorme aantrekkingskracht op de kinderen. Ze vergeten snel het doel van hun komst en even later ontstaat een heus waterfestijn... fun verzekerd. Iedereen weet echter dat je een kleuter geen seconde uit het oog mag verliezen. En jawel... weg is Xaotil. Na een vergeefse zoektocht keren de drie overblijvers terug naar het dorp. Daar wacht een furieuze vader hen op, hoe durven ze terug te keren zonder de kleine Xaotil? Na een flinke bolwassing gaat Cañari vergezeld van Xuma en Kya op zoek naar haar kleine broertje. De zoektocht leidt hen naar de onderwereld en terug, brengt hen in contact met vreemde wezens en het bovennatuurlijke. De wereld van de goden ontvouwt zich voor hun ogen.
Crisse is niet aan zijn proefstuk toe wat betreft mythologisch getinte verhalen: Luuna, het nog steeds niet vertaalde Ishanti en het bijzonder populaire Atalante zijn slechts een greep uit zijn uitgebreide aanbod. Keer op keer slaagt hij er daarbij in iets leuks uit zijn hoed te toveren. Bij Cañari is dit niet anders. De godenwereld van de bijgelovige Azteken is een dankbaar onderwerp. Wreedheid en fascinatie voor de dood gaan hand in hand met mooie natuurverhalen. Keuze te over. Het uitgangspunt en de plot zijn echter vrij eenvoudig gehouden. Cañari verliest haar broertje uit het oog en tracht plichtsbewust haar fout recht te zetten. Crisse loodst de lezer vervolgens door een prachtige wereld vol contrasten en bedreigingen. Het is deze eenvoud, gecombineerd met het grafische meesterschap van Carlos Meglia die het album een enorme drive geven. Meesterschap besluit je? Jazeker!
Meglia kan voor ons striplezers dan misschien een onbekende zijn, de man heeft een pak ervaring als tekenaar voor animatiefilms. Verder tekende hij een periode diverse comics zoals Elektra, Superman en Star Wars. Het tekenwerk heeft zeker wat van Crisse zelf weg: de ietwat hoekige afwerking, de emotionele gezichtsuitdrukkingen en niet in het minst de weinig verhullende kledij van de personages. Moge het tekenwerk van deze strip dan al een verademing zijn, de wijze waarop de inkleuring de strip tot leven brengt is van een ongeziene grandeur. Zelden een dergelijke, contrastrijke en levendige inkleuring gezien als in deze strip. Het aandeel computerwerk is groot, maar werkt bij deze strip zeker in het voordeel van de grafische pracht. Spelen met scherpte van personen of voorwerpen op de voorgrond creëert dieptezicht en geeft sommige scènes een driedimensionaal karakter.
Misschien wilde Crisse liever een animatiefilm maken op het elan van de Disney-films. Het verhaal leent zich er absoluut toe en de tekenaar heeft er de feeling voor. In het Frans moet deel 2 binnenkort verschijnen. Een derde deel zal het trilogietje afsluiten. We mogen Silvester echt wel dankbaar zijn dat ze zulke pareltjes vertalen. |
|
| > JACKY CORNELIS — maart 2007 |
